Saturday, November 22, 2008

Επίσκεψη στη Ζαπατιστική Γη, Καλοκαίρι 2008

Δυο άτομα από την συλλογικότητα F.A.R.M.A. ταξίδεψαν το καλοκαίρι που μας πέρασε, για 20 μέρες στις Ζαπατιστικές κοινότητες. Σκοπός του ταξιδιού ήταν καταρχάς να επισκεφθούν την κοινότητα στην οποία πρόκειται να γίνει το έργο ηλεκτροδότησης της ιατρικής κλινικής που βρίσκεται εκεί, αλλά και της ίδιας της κοινότητας, και στην συνέχεια να οργανώσουν στο Caracol ένα διήμερο εργαστήριο για τις ανανεώσιμες πήγες ενέργειες σε ομάδα από promotores, δηλαδή από συντρόφους και συντρόφισσες που προωθούν τη γνώση στις κοινότητες.

Ακολουθώντας τις σχετικές διαδικασίες, δηλαδή την συνομιλία με το συμβούλιο καλής διακυβέρνησης της περιοχής και με την βοήθεια συντρόφισσας από την κοινότητα, φτάσαμε στο χωριό και παραμείναμε εκεί για έξη μέρες. Στη κοινότητα αυτή μένουν περίπου 400 άτομα, όλοι σύντροφοι και συντρόφισσες, και δεν υπάρχει ηλεκτροδότηση. Αρχικά έγινε η συνέλευση με όλο το χωριό όπου τους είπαμε ποιοι είμαστε, εξηγήσαμε τα πολιτικά κίνητρα της δράσης μας, και εξιστορήσαμε όλα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία δυο χρόνια με το εγχείρημα. Ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που συναντιόμασταν πρόσωπο με πρόσωπο. Στη συνέχεια κάναμε μια μικρή ενημέρωση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δηλαδή ποιοι είναι οι πιθανοί τρόποι ηλεκτροδότησης (αέρας, ήλιος, τρεχούμενο νερό) και τι προϋποθέσεις χρειάζεται η καθε εγκατάσταση.

Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του χωριού θεώρησαν πως στον τόπο τους υπάρχει δυνατότητα να γίνει μικρό υδροηλεκτρικό έργο και μας οδήγησαν στο σημείο, που πίστευαν πως πληρούσε τις προϋποθέσεις. Με την βοήθεια τους, άλλοτε με 30 συντρόφους που άνοιγαν μονοπάτια μέσα στην ζούγκλα για να περάσουμε από εκεί τον σωλήνα (όταν γίνει το έργο) και άλλοτε με 5-6 συντρόφους για να κάνουμε μετρήσεις υψομετρικής διαφοράς και ροής του νερού του ποταμού, περάσαμε τρεις μέρες δουλεύοντας στο ποτάμι μαθαίνοντας όλοι μαζί και μοιράζοντας τη γνώση. Επίσης αφιερώσαμε άλλη μια μέρα καταγράφοντας τις ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια του χωριού, δηλαδή της κλινικής, των σχολείων, της βιβλιοθήκης, του συλλογικού μαγαζιού κτλ, με τη βοήθεια μικρών παιδιών από τη κοινότητα. Αφού έγιναν οι μετρήσεις και μεταφέρθηκε η γνώση σε μερικούς συντρόφους για να τις επαναλάβουν (τη περίοδο ξηρασίας) και αφού κάναμε και δυο θεωρητικά εργαστήρια για τα μικρά υδροηλεκτρικά διδάσκοντας και μαθαίνοντας ταυτόχρονα, ήμασταν έτοιμοι να συναντηθούμε και πάλι με όλο το χωριό σε συνέλευση.

Εκεί τους είπαμε πως όντως μπορεί να γίνει υδροηλεκτρικό έργο και θα μπορεί να παράγει ικανή ποσότητα ενέργειας για όλη την κοινότητα. Κάναμε μια κουβέντα σχετικά με την ιεράρχηση των αναγκών για ηλεκτρισμό και καταλήξαμε πως προτεραιότητα έχουν τα συλλογικά κτήρια, δηλαδή η κλινική, τα σχολεία, η βιβλιοθήκη, το συλλογικό μαγαζί και η εκκλησία, ενώ σε καθε σπίτι (70 σπίτια) θα συνδεθούν 2 λάμπες. Η τηλεόραση, το ψυγείο και το πιθανό πλυντήριο θα λειτουργούσαν συλλογικά από όλο το χωριό σε κάποιο κοινόχρηστο χώρο. Τέλος κανονίσαμε διάφορα πρακτικά θέματα όπως μεταφορές υλικών, επικοινωνία, περίοδο που θα γίνει το έργο κτλ.

Στην συνέχεια γυρίσαμε στο Caracol, και οργανώσαμε σε συνεννόηση με το συμβούλιο καλής διακυβέρνησης το εργαστήριο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για δυο μέρες. Ήρθαν promotores από πολλούς δήμους, 8 άτομα, άντρες και γυναίκες, για να ενημερωθούν και να δουν αν θέλουν να προχωρήσουν σαν promotores της ενέργειας. Εκεί, προσπαθήσαμε στον περιορισμένο χρόνο που ήταν διαθέσιμος, να μεταδώσουμε την όποια γνώση είχαμε σε μια διαδικασία χωρίς αυθεντίες, αναγνωρίζοντας πως έγινε μόνο η αρχή.

Η συλλογικοτητα F.A.R.M.A. θα συμμετέχει σε αρκετές από τις ενημερώσεις του καραβανιού αλληλεγγύης στις Ζαπατιστικές κοινότητες που θα γίνουν μέσα στον Νοέμβρη σε πολλά μέρη της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας, όπου θα προσπαθήσουμε να δώσουμε περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες για την πορεία του έργου.

Συντροφικά,

Συλλογικοτητα F.A.R.M.A.

1 comment:

Anonymous said...

πήγατε τόσο μακριά, και δε μεταφέρατε πίσω μαζί σας, καμία προσωπική εμπειρία; Πως ήταν οι άνθρωποι εκεί; Χαμογελούσαν; ήταν αμίλητοι;
πως ήταν η φιλοξενία;
συγγνώμη για την παρέμβαση μου, αλλά διαβάζοντας το κείμενο αυτό , νιώθω σαν να γράφτηκε από πρόγραμμα υπολογιστή.
Τεχνικές λεπτομέρειες, αναορά στις κοινωνικές δομές, συντρόφοι και συντρόφισες.
Αυτό αποκομίσαν μόνο , αυτοί που πήγαν στο Μεξικό;
Πήγαν δηλαδή μόνο και μόνο για να διεκπαιρεώσουν ένα καθήκον τους απέναντι , στη συλλογικότητα;
Πολύ ψυχρότητα, βρε παιδιά...