ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ BLOG ΤΗΣ FARMA

ΤΟ BLOG ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ FARMA ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟ SERVER ESPIV:

http://farmazapatista.espivblogs.net

ΣΤΟ ΝΕΟ BLOG ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΥΛΙΚΟ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ. ΤΟ ΠΑΡΩΝ BLOG ΘΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΡΧΕΙΑΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.


THE BLOG OF FARMA COLLECTIVE HAS BEEN MOVED TO THE MOVEMENT'S SERVER ESPIV:

http://farmazapatista.espivblogs.net



LA PAGINA BLOG DEL COLECTIVO FARMA SE MUEVE EN SERVER DEL MOVIMIENTO ESPIV:

http://farmazapatista.espivblogs.net

Νέα επίθεση στη Σαν Χουάν Κοπάλα

Δευτέρα, 23/8 επρόκειτο να ξεκινήσει ένα καραβάνι αποτελούμενο από γυναίκες και παιδιά της κοινότητας Σαν Χουάν Κοπάλα της Οαχάκα με στόχο να φτάσει στην πόλη του Μεξικό στις 25 του μήνα για να καταγγείλει την κατάσταση που βιώνει η κοινότητα εξαιτίας των επιθέσεων των παραστρατιωτικών με την στήριξη της κυβέρνησης του Ulises Ruiz Ortiz.

Χτες το απόγευμα (22/8) όμως έγινε ένοπλη επίθεση με αποτέλεσμα 3 νεκρούς και 2 τραυματίες. Οι σύντροφοι από τον αυτόνομο δήμο καταγγέλουν για άλλη μια φορά τις οργανώσεις UBISORT και MULT σαν τους αυτουργούς αυτών των επιθέσεων. Το καραβάνι ανακοινώθηκε ότι ματαιώνεται προς το παρόν. Οι σύντροφοι κάνουν έκκληση για αλληλεγγύη στο Μεξικό και στον κόσμο.

πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1201523

Κίνδυνος για επικείμενη καταστολή στους ιθαγενείς του Mitzitón στην Chiapas

Από τις 2 Ιουλίου 2010 στην περιοχή του Mitzitón στην Τσιάπας, οι ιθαγενείς έχουν μπλοκάρει το δρόμο απαιτώντας την απομάκρυνση της παραστρατιωτικής ομάδας «Ejercito de Dios» (στρατός του θεού) που ανήκει στην ευαγγελική εκκλησία. Φωτογραφίες από το μπλόκο εδώ:
Η κυβέρνηση επιχειρεί να εκδιώξει την κοινότητα από την περιοχή της για να προχωρήσει στην κατασκευή του μεγάλου αυτοκινητόδρομου που θα ενώνει το San Cristobal de las Casas με το Palenque. Οι ιθαγενείς Tsotsil του Mitzitón, οι οποίοι ανήκουν στην Άλλη Καμπάνια, καταγγέλλουν τις επιθέσεις που δέχονται τους τελευταίους μήνες από τους παραστρατιωτικούς με τη συνενοχή της κυβέρνησης. Μεταξύ άλλων αναφέρουμε:

Πριν από ένα χρόνο, στις 21 Ιουλίου 2009 μια ομάδα εξουσιοδοτημένη από την συνέλευση της κοινότητας να μετρήσει τη γη δέχτηκε επίθεση από 60 περίπου μέλη του «στρατού του θεού» με πέτρες και ξύλα. Λίγο μετά έφτασε ένα φορτηγό με πέντε επιβαίνοντες οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν. Το φορτηγό ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητα και έπεσε πάνω στα μέλη της κοινότητας με αποτέλεσμα 1 νεκρό και 5 τραυματίες. Μετά από μια παρωδία δίκης η απόφαση ήταν ότι επρόκειτο για ατύχημα χωρίς πρόθεση και ο κατηγορούμενος στα τέλη του Ιανουαρίου 2010 αφέθηκε ελεύθερος.

Στις 27 Φεβρουαρίου 2010 ο Andrés Jiménez Hernández, ο οποίος δεν συμμετέχει στην κοινότητα και τις συλλογικές της διαδικασίες, έκοψε 5 δέντρα χωρίς την άδεια της συνέλευσης. Η κοινότητα πήρε τα δέντρα και έβαλε στην αυλή του κοινοτικού κτιρίου. Ο Jiménez προσέφυγε στην ομάδα των παραστρατιωτικών οι οποίοι απήγαγαν τρεις ανθρώπους, μέλη της Άλλης Καμπάνιας. Τους πήγαν σε ένα σπίτι, τους έδεσαν τα μάτια, τους έδεσαν σε στύλους και τους περιέλουσαν με βενζίνη απειλώντας να τους βάλουν φωτιά. Τους χτύπησαν άγρια. Ανάμεσα στους παραστρατιωτικούς, ήταν ο Raúl Jiménez Jiménez από την Πολιτειακή Αστυνομία Πρόληψης, και ένας από τους κύριους υπεύθυνους για τη βία που ασκεί στην περιοχή ο «στρατός του θεού». Οι άντρες και οι γυναίκες της Άλλης Καμπάνιας πραγματοποίησαν ένα μπλόκο στον αυτοκινητόδρομο για να απελευθερωθούν οι 3 κρατούμενοι και να εμποδίσουν το πέρασμα των παραστρατιωτικών. Το αποτέλεσμα ήταν να αφεθούν ελεύθεροι και η πολιτειακή κυβέρνηση να αναλάβει την αποζημίωση για τις βλάβες που τους προκλήθηκαν.

Μπροστά στον κίνδυνο της βίαιης επίθεσης στο μπλόκο που έχει στήσει η κοινότητα του Mitzitón, από την πλευρά της κυβέρνησης και των παραστρατιωτικών, οι σύντροφοι μας ζητάνε να εκδηλώσουμε την αλληλεγγύη μας και να παρακολουθούμε τα γεγονότα.
Για περισσότερες πληροφορίες:

http://www.chiapas.indymedia.org/article_175633
http://chiapas.indymedia.org/article_175667
http://chiapas.indymedia.org/article_175666
http://chiapas.indymedia.org/article_175665


πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1190196

Ελεύθεροι οι κρατούμενοι του Ατένκο

Το Ανώτατο Δικαστήριο του Μεξικού αποφάσισε την άμεση απελευθέρωση των 12 μελών του Μετώπου των λαών για την Υπεράσπιση της Γης (FPDT) οι οποίοι είχαν συλληφθεί και καταδικαστεί από 31 έως 112 χρόνια φυλάκισης λόγω των συγκρούσεων στην κοινότητα Σαν Σαλβαδόρ Ατένκο τον Φεβρουάριο και Μάϊο του 2006.

Το Δικαστήριο κατέληξε στην απόφαση πως χρησιμοποιήθηκαν ψευδή και ανεπαρκή στοιχεία για την καταδίκη τους για πράξεις τις οποίες δεν διέπραξαν.

πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1189359

FDPT: http://atencofpdt.blogspot.com/

Για τον Jyri Jaakkola, αλληλέγγυο που δολοφονήθηκε από παραστρατιωτικούς στο Μεξικό

Στις 27 Απριλίου η ομάδα UBISORT- που έχει σχέσεις με το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI) της Οαχάκα- έστησε ενέδρα σε ένα καραβάνι ανθρωπιστικής βοήθειας που πήγαινε τρόφιμα και φάρμακα στον αυτόνομο δήμο San Juan Copala. Στην επίθεση δολοφονήθηκαν η Alberta Cariño και ο Jyri Jaakkola. Η Monica Santiago η οποία ταξίδευε μαζί τους, υπήρξε μάρτυρας τη στιγμή που μια σφαίρα χτύπησε στο κεφάλι την Bety Cariño. Μετά θα έπεφτε ο διεθνιστής από τη Φινλανδία: «Είδα τον Jyri σε μια απελπισμένη κίνηση, να πιάνει το κεφάλι της Bety και σχεδόν αμέσως μια σφαίρα να διαπερνά το δικό του». Ο Jyri φώναξε στους συντρόφους του να γλιτώσουν. Βρέθηκε να προστατεύει το σώμα της Bety.

Σύμφωνα με τον κυβερνήτη Ulises Ruiz, η δολοφονία ήταν «μια σύγκρουση με την ομάδα των ακτιβιστών, οι οποίοι δεν γνωρίζουμε ποιοι πραγματικά είναι. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και ξένοι, αλλά δεν ξέρω αν είναι τουρίστες, αν έρχονται για βόλτα ή για να κάνουν ακτιβισμό».

Ο Jyri γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1977 στην ανατολική Φινλανδία. Ανήκε σε μία αριστερή οικογένεια. Από τη νεαρή του ηλικία εντάχτηκε στον ελευθεριακό χώρο. Άρχισε να σπουδάζει φιλοσοφία και πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο της παραλιακής πόλης Turku. Παρά το ότι ήταν ένας εξαίρετος φοιτητής, κατέληξε στο ότι αυτός ο τρόπος εκπαίδευσης δεν ήταν γι αυτόν. Παράτησε το πανεπιστήμιο σαν μια πράξη αλληλεγγύης σε αυτούς που δεν είχαν τις ίδιες μ’ αυτόν ευκαιρίες να μορφωθούν.

Εντάχθηκε σε αναρχικές συλλογικότητες και εργάστηκε δραστήρια για τη βοήθεια προς τον σκληρά δοκιμαζόμενο από τον εμφύλιο πόλεμο λαό της Αγκόλας. Άρχισε να δουλεύει στην μη κερδοσκοπική οργάνωση Estelle Uusi Tuuli (Νέος Άνεμος), σκοπός της οποίας είναι η προώθηση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, το δίκαιο εμπόριο, η ειρήνη και η κατανόηση μεταξύ των λαών. Ήταν ένας άνθρωπος τίμιος, ειλικρινής και ταπεινός που γινόταν αγαπητός και σεβαστός. Η αδικία δεν τον άφηνε σε ησυχία.

Ταυτίστηκε με το μαγκονισμό και το ζαπατίστικο αγώνα και έτσι εστίασε την δραστηριότητά του, μαζί με άλλους συντρόφους, στο Μεξικό. Διοργάνωσε την επίσκεψη που έκανε στην Φινλανδία ένα μέλος της συλλογικότητας VOCAL για να καταγγείλει την ποινικοποίηση της κοινωνικής διαμαρτυρίας στη χώρα μας. Συναίνεσε με αυτή την ομάδα στην αντίληψη γύρω από τον κοινοτισμό και τον αυτοπροσδιορισμό των λαών. Το 2009 πήρε μια υποτροφία για την Οαχάκα. Σε δυο μήνες έμαθε να μιλάει ισπανικά και απέκτησε εγκάρδιες σχέσεις με τους συντρόφους του. Καλέστηκε από τη VOCAL για να συνεργαστεί σαν παρατηρητής για τα ανθρώπινα δικαιώματα (στις κοινότητες) και για να εργαστεί για την κλιματική αλλαγή, την διατροφική επάρκεια και για την αμοιβαία οικονομία. Είχε ένα μπλογκ όπου έγραφε για την Οαχάκα και τις εντυπώσεις του για την αυτονομία και τις αντιστάσεις.

Ο Jyri ήταν με την κοινωνική οικολογία. Η σκέψη του και η δράση του ήταν επηρεασμένες από τον Μάρεϋ Μπούκτσιν. Σύμφωνα με τον Μπούκτσιν, σχεδόν όλα τα οικολογικά προβλήματα είναι κοινωνικά προβλήματα. Η περιβαλλοντική κρίση προκαλείται από την καπιταλιστική κοινωνία, αλλά έχει τις πιο βαθιές της ρίζες στην κοινωνική ιεραρχία. Η κοινωνική οικολογία επιδιώκει να αντικαταστήσει το κράτος και τον καπιταλισμό με την κοινωνία της οικολογίας η οποία βασίζεται σε μη ιεραρχικές σχέσεις, κοινότητες γεωγραφικά αποκεντρωμένες, την οικοτεχνολογία, την βιολογική καλλιέργεια και την παραγωγή αγαθών σε ανθρώπινη κλίμακα.

Ο Jyri έγραψε για φιλοσοφικά θέματα, για την οικολογία και την αναρχία. Εκφραζόταν με ευφράδεια και ακρίβεια. Γι’ αυτόν δεν υπήρχαν σύνορα μεταξύ της θεωρητικής επεξεργασίας και της δράσης. Αγαπούσε τη θεωρεία και του άρεσε να αναπτύσσει ιδέες και να πείθει τους ανθρώπους για τα καλά του ελευθεριακού αγώνα.

Ο Jaakkola θεωρούσε ότι η αποστολή του ήταν πάνω απ’ όλα στη Φινλανδία, στον πολιτισμό του. Αλλά αναγνώριζε ότι στο Μεξικό και στη Λατινική Αμερική μπορούσε να βρει την έμπνευση και την ελπίδα για ένα κόσμο διαφορετικό. Σύμφωνα μ’ αυτόν, στην αμερικάνικη ήπειρο υπάρχουν κινήματα από τα οποία μπορείς να μάθεις και να μεταφέρεις τις εμπειρίες αυτές στη χώρα σου. Εδώ υπάρχουν τρόποι να ζεις διαφορετικά, υπάρχει ελπίδα για άλλους δρόμους, για το να ζεις έξω από τον καπιταλισμό. Γι’ αυτό έλεγε, χωρίς καμιά αμφιβολία: «εγώ θέλω να βρίσκομαι εδώ, θέλω να μαθαίνω από αυτό».

Ο Jyri παρακολουθούσε ό,τι συνέβαινε στο Μεξικό. Δήλωνε ότι «υπάρχει ελπίδα για αλλαγή και εμπειρία από τα προηγούμενα κινήματα, όπως η εξέγερση της Οαχάκα του 2006, και πολλές διαφορετικές εναλλακτικές αντικαπιταλιστικού κοινοτισμού και μορφές αυτονομίας από τους ζαπατίστας, και πολλές εμπειρίες για να φτιάξεις ένα διαφορετικό κόσμο».

Στηριζόμενος στον Paulo Freire, o Jaakkola υποστήριζε ότι η πραγματική αλληλεγγύη απαιτεί να μπεις στην ίδια θέση μ’ αυτόν που στέκεσαι αλληλέγγυος. Έτσι, δεν δίσταζε να βρεθεί εκεί όπου η παρουσία του μπορούσε να αποτρέψει τη χρήση βίας απέναντι στα κοινωνικά κινήματα. Είχε συνείδηση ότι το γεγονός ότι ήταν ευρωπαίος του έδινε πλεονέκτημα έναντι των ευρωπαίων. «Εγώ πάντα θα έχω το αεροπορικό εισιτήριο για την επιστροφή στη Φινλανδία- έλεγε-και είναι το λευκού χρώματος δέρμα μου που λειτουργεί σαν ένα είδος προστασίας».

Παρ’ όλα αυτά, στις 27 Απρίλη τίποτα απ’ αυτά δεν χρησίμευσε στον Jyri. Για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία του Μεξικού, μια ομάδα για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χτυπήθηκε βάναυσα και ένας διεθνής παρατηρητής δολοφονήθηκε. Η δολοφονία του, μαζί με αυτή της Bety Cariño, είναι ένα σοβαρό προηγούμενο για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.

Από άρθρο τουLuis Hernández Navarro στη La Jornada

πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1186881

Η θέση του Αυτόνομου Δήμου San Juan Copala για τα όσα συνέβησαν στο καραβάνι της 8 Ιουνίου

Προς τις κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις, τις οργανώσεις πολιτών, ακαδημαϊκών, ιθαγενών, αλληλέγγυων και αδερφών που συγκροτούν το καραβάνι «BetyCariñoyJyriJaakkola».
Προς τα μέσα ενημέρωσης, εθνικά και διεθνή.
Προς τις οργανώσεις για την υπεράσπιση τωνανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Προς τις διεθνείς αλληλέγγυες οργανώσεις και συλλογικότητες.
Προς την Άλλη Καμπάνια.

Σήμερα, 8 Ιουνίου, το καραβάνι «BetyCariñoyJyriJaakkola» εμποδίστηκε να εισέλθει στο SanJuanCopala και να παραδώσει την πάνω από 30 τόνους ανθρωπιστική βοήθεια, καθώς η περιφερειακή και ομοσπονδιακή κυβέρνηση σε συνεργασία με αυτή την ομάδα εγκληματιών που διατηρεί τον παραστρατιωτικό κλοιό γύρω από την κοινότητα, σχημάτισαν ένα νέο κλοιό για να εμποδίσουν την αποστολή να πετύχει το στόχο της.

Η περιφερειακή κυβέρνηση μέσω της αστυνομίας της και εκπροσώπου της τοπικής δικαιοσύνης σχημάτισαν ένα νέο «κυβερνητικό» κλοιό για να προστατεύσουν την UBISORT και να εμποδίσουν το καραβάνι να μπει στο SanJuanCopala και να παραδώσει το νερό και τα τρόφιμα που κατάφεραν να συγκεντρωθούν αυτές τις εβδομάδες. Ο νέος κλοιός έχει την ανοιχτή και δημόσια παρουσία της περιφερειακής και ομοσπονδιακής αστυνομίας, οι οποίες αντί να εγγυηθούν την ασφάλεια αυτής της αποστολής και να έχουν μια παρουσία στην περιοχή της LaSabanaγια να προστατέψουν την ελεύθερη μετακίνηση και την αποφυγή επιθέσεων, αποφάσισαν να προστατέψουν τους δολοφόνους ισχυριζόμενοι ότι «δεν υπάρχουν οι συνθήκες», ότι «ακούστηκαν πυροβολισμοί» και στην περίπτωση της εκπροσώπου της δικαιοσύνης ότι «έπρεπε να μιλήσουν με την UBISORTκαι να την καλέσουν στο καραβάνι» προκειμένου να εγγυηθούν το πέρασμα για το SanJuan.

Σύμφωνα με πληροφορίες από τις κοινότητές μας στη διάρκεια της διαδρομής, ένας μεγάλος αριθμός από γυναίκες και παιδιά της κοινότητας LaSabana, μέλη ή συμπαθούντες της UBISORT, είχαν μπλοκάρει τον αυτοκινητόδρομο προς το SanJuanCopalaμε προφανή σκοπό να προκαλέσουν κάποια επίθεση εκ μέρους του καραβανιού. Μετά από αυτό το μπλόκο από γυναίκες και παιδιά, υπήρχε άλλο μπλόκο αποτελούμενο από πέτρες μεγάλου μεγέθους οι οποίες φυλάσσονταν από οπλισμένους άντρες, ίσως τους ίδιους που δολοφόνησαν τους συντρόφους μας BetyCariñoyJyriJaakkola.

Η απόφαση των συντονιστών του καραβανιού οι οποίοι είναι σύντροφοι από τον Αυτόνομο Δήμο μας, ήταν να προχωρήσει το καραβάνι λίγο πιο πέρα από την κοινότητα AguaFriaCopala και να αναλυθεί εκ νέου η κατάσταση μιας και η αστυνομία και η εκπρόσωπος της δικαιοσύνης δήλωσαν ότι μετά την Juxtlahuaca δεν θα ήταν υπεύθυνοι για οτιδήποτε συνέβαινε και ότι την ευθύνη θα είχε το καραβάνι και οι διοργανωτές του.

Πιστεύαμε ότι η παρουσία της αστυνομίας θα ήταν για την ασφάλειά μας, αλλά δεν ήταν έτσι. Ήταν για να μας μεταπείσουν, για να μας πούνε ότι είχαν ακούσει πυροβολισμούς και ότι ήταν καλύτερα να μην προχωρήσουμε.

Οι πυροβολισμοί που άκουσαν οι αστυνομικοί είναι οι πυροβολισμοί που ακούγονται καθημερινά και κατά τη διάρκεια όλης της μέρας στο SanJuanCopala, είναι πυροβολισμοί που αφανίζουν την κοινότητά μας και έχουν κάνει ολόκληρες οικογένειες να την εγκαταλείψουν, που εμποδίζουν γιατρούς, δασκάλους και πωλητές προϊόντων να μπούνε, επιβάλλοντας μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης με τα όπλα και τη βία.

Κάποιοι άνθρωποι και οργανώσεις θα αισθανθούν απογοήτευση και θυμό γιʼ αυτό που έγινε σήμερα, εμείς είμαστε γεμάτοι κουράγιο και αγανάκτηση. Αυτό το κουράγιο που γεμίζει την καρδιά, μας ωθεί να συνεχίσουμε, ο παραστρατιωτικός κλοιός πρέπει να σπάσει, σήμερα δεν έγινε εφικτό αλλά θα συνεχίσουμε να το προσπαθούμε, σήμερα δεν ηττηθήκαμε αλλά αποφασίσαμε να μην κινδυνεύσουν άλλες ζωές από τους ατιμώρητους δολοφόνους και να συνεχίσουμε να ψάχνουμε τους τρόπους έτσι ώστε οι κάτοικοι του SanJuanCopala να μπορέσουν να συνεχίσουν την αντίσταση απέναντι σʼ αυτή την δειλή επίθεση. Ελπίζουμε να καταλάβετε και να σεβαστείτε αυτή την απόφαση όσο επώδυνη και παράξενη και αν σας φαίνεται.

Έγινε καθαρό ότι ούτε η ομοσπονδιακή ούτε η περιφερειακή κυβέρνηση έχουν την ικανότητα και την βούληση να ελέγξουν και να τιμωρήσουν αυτή την εγκληματική παραστρατιωτική ομάδα. Αυτό που συμβαίνει στην περιοχή δεν ενδιαφέρει καμία από τις δύο κυβερνήσεις, ούτε συλλαμβάνουν ούτε τιμωρούν τους δολοφόνους και τώρα τους προστατεύουν κιόλας με έναν αστυνομικό κλοιό. Περιμένουν ότι οι αρχές του αυτόνομου δήμου και οι συμμετέχοντες στο καραβάνι θα κάνουν διάλογο μαζί τους για «να τους ζητήσουν άδεια» για να περάσουν από την περιοχή που ελέγχουν με τα όπλα και τις απειλές.

Αν η ομοσπονδιακή και περιφερειακή κυβέρνηση δεν μπορούν να εγγυηθούν στους κατοίκους του San Juan Copalaτα τρόφιμα και τα φάρμακα που χρειάζονται, η κοινωνία των πολιτών μαζί με τη διεθνή κοινότητα θα πρέπει να ψάξουν τρόπους για να το πετύχουν, και τα διεθνή αιτήματα θα παίξουν ένα ρόλο πολύ σημαντικό μπρος στην πλήρη απουσία της πολιτείας σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης.

Το καραβάνι αποτελείται από ανθρώπους με τις πιο διαφορετικές ιδεολογίες που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα ήταν δυνατό να βαδίσουν μαζί. Αυτό το επίτευγμα συνύπαρξης και αλληλοσεβασμού είναι για μας μια επιτυχία και οφείλεται στην αγάπη προς τους αδερφούς και τις αδερφές μας triquisπου στερούνται βασικά τους δικαιώματα και κινδυνεύουν να δολοφονηθούν ανά πάσα στιγμή. Ευχαριστούμε όλες και όλους.

Έπειτα από όλα αυτά, ο Αυτόνομος Δήμος San Juan Copala μέσα από αυτή την ανακοίνωση δηλώνει:

1.Τα τρόφιμα και τα εφόδια που επρόκειτο να παραδοθούν από το καραβάνι θα φυλαχτούν στο Huajuapande Leónμέχρι να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος για να παραδοθούν στις οικογένειες του San Juan Copala.
2.Από σήμερα οι εκπρόσωποι του αυτόνομου δήμου θα αναζητήσουν επίσημα τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό καθώς και τους εκπροσώπους του Ο.Η.Ε. στο Μεξικό για να τους ζητήσουν την παρέμβασή τους για την αποστολή και παράδοση της σχεδόν 35 τόνων βοήθειας που συγκεντρώθηκε γιʼ αυτό το καραβάνι.
3.Θα πιέσουμε και θα απαιτήσουμε από την δικαιοσύνη τα αποτελέσματα της έρευνας για τα γεγονότα της 27ης Απριλίου να δοθούν άμεσα, καθώς με την αδράνειά τους γίνονται συνένοχοι των παραστρατιωτικών δολοφόνων.
4.Εάν τις επόμενες εβδομάδες δεν γίνει δυνατό να παραδοθεί η ανθρωπιστική βοήθεια θα διοργανώσουμε ένα Νέο Ανθρωπιστικό Καραβάνι το οποίο θα αποτελείται μόνο από γυναίκες από όλη τη χώρα και διεθνείς αλληλέγγυες, σαν μια κίνηση αλληλεγγύης και στήριξης προς τις συντρόφισσές μας που βιώνουν τις απάνθρωπες συνθήκες που τους έχουν επιβληθεί στο San Juan Copala.
5.Απαιτούμε την άμεση διάλυση και τον αφοπλισμό της παραστρατιωτικής ομάδας, UBISORTπου προστατεύεται από την κυβέρνηση του Ulises Ruíz Ortíz και από πολιτικούς που ανήκουν στο PRI.
6.Καλούμε τις κοινωνικές οργανώσεις στο Μεξικό και διεθνώς οι οποίες είναι αλληλέγγυες με την υπόθεσή μας, να παρακολουθούν τις ενέργειες και τις ανακοινώσεις του αυτόνομου δήμου SanJuanCopala για να καταφέρουμε να σπάσουμε τον παραστρατιωτικό κλοιό και να πετύχουμε τη δικαιοσύνη για το λαό μας.

Αυτό το καραβάνι θα επιστρέψει αύριο στην πόλη του Μεξικό για να πληροφορήσει όλες τις οργανώσεις και τους αλληλέγγυους συντρόφους και συντρόφισσες που ενώθηκαν για την πραγματοποίησή του. Τους περιμένουμε στο Zócalo στην πόλη του Μεξικό στις 3 το απόγευμα για να τους υποδεχτούμε.

Ο κλοιός πρέπει να σπάσει, σιγά σιγά φθείρεται, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να κρατήσουν άλλο στην ατιμωρησία τους παραστρατιωτικούς δολοφόνους, το San Juan Copala πρέπει να επιστρέψει στην κανονικότητα και να απαιτήσει να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα των ιθαγενικών λαών.

ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ ΔΗΜΟΣ SAN JUAN COPALA

CASIMIRO MARTINEZ
 
 
πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1185481

Η αστυνομία του Μεξικό εμπόδισε το καραβάνι αλληλεγγύης να φτάσει στη Σαν Χουάν Κοπάλα

Το καραβάνι αλληλεγγύης «Bety Carino και Jiri Jaakola» ξεκίνησε από την πόλη του Μεξικού στις 7 Ιουνίου με σκοπό να σπάσει τον αποκλεισμό των παραστρατιωτικών και να μεταφέρει 40 τόνους με τρόφιμα και φάρμακα στους κατοίκους του Αυτόνομου Δήμου Σαν Χουάν Κοπάλα της ιθαγενικής φυλής Τρίκι. Το καραβάνι αποτελούταν από 8 λεωφορεία και συμμετείχαν άνθρωποι από 43 κοινωνικές-πολιτικές οργανώσεις όπως η APPO και η VOCAL, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελεύθερα μέσα ενημέρωσης όπως το Radio Ocupa, εμπορικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, διεθνείς παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κάποιοι βουλευτές.

Λίγα χιλιόμετρα πριν τον Αυτόνομο Δήμο η πολιτειακή και ομοσπονδιακή αστυνομία εμπόδισε το καραβάνι να συνεχίσει λέγοντας τους πως ακούσαν πυροβολισμούς και πως δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια του καραβανιού, στην ουσία καλύπτοντας και προστατεύοντας την παραστρατιωτική οργάνωση UBISORT. Οι συμμετέχοντες στο καραβάνι αποφάσισαν να επιστρέψουν στην πόλη του Μεξικού και να σχεδιάσουν τις επόμενες κινήσεις τους.

Οι παραστρατιωτικοί είχαν εξαπολύσει ξανά απειλές για ένοπλη επιθέση αν το καραβάνι προσπαθούσε να φτάσει στην κοινότητα. Είχε προηγηθεί στις 5 Ιουνίου επίθεση στην κοινότητα από 5 διαφορετικά σημεία που κατέληξε στον σοβαρό τραυματισμό ενός συντρόφου από σφαίρες και στις 4 Ιουνίου παραστρατιωτικοί μπλόκαραν τον δρόμο με μεγάλες πέτρες.

Ταυτόχρονα με το καραβάνι πραγματοποιούνταν διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην πόλη του Μεξικού και στην Οαχάκα. Στις διαδηλώσεις που συμμετείχαν αλληλέγγυοι/ες και ιθαγενείς Τρίκι οι δυνάμεις καταστολής εξαπέλυσαν άγρια επίθεση παρόλο που στους συγκεντρωμένους υπήρχαν μέχρι και μωρά. Επίσης, πραγματοποίηθηκαν δράσεις αλληλεγγύης και συγκεντρώσεις σε αρκετές χώρες.


Ακολουθούν αποσπάσματα από την τελευταία ανακοίνωση του Αυτόνομου Δήμου:

«Στις 8 Ιουνίου δεν καταφέραμε να σπάσουμε τον κλοιό των παραστρατιωτικών αλλά καταφέραμε και καταφέρνουμε να σπάμε τον κλοιό της ενημέρωσης. Σας ευχαριστούμε που μας συνοδέψατε σύντροφοι και συντρόφισσες και συνεχίζουμε να απευθύνουμε εθνικό και διεθνές κάλεσμα αλληλεγγυής για τη συνέχιση αυτού του αγώνα. Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω μέχρι να γίνει σεβαστός ο Αυτόνομος Δήμος.

Έχουμε ως αναφορά τα επιτεύγματα του EZLN όπως τα συμβούλια καλής διακυβέρνησης και τους αυτόνομους δήμους, αλλά ξεκαθαρίζουμε πως δεν κατευθυνόμαστε από αυτόν ούτε από κανέναν εκτός από τις κοινότητες μας. Σε κατάλληλη στιγμή θα περιγράψουμε αναλυτικότερα τον τρόπο με τον οποίο οργανωνόμαστε και ποιά θα είναι η πολιτική συγκρότηση του κινήματος μας. Θα αποτελείται από συντονιστές που θα αλλάζουν κυκλικά και που η μόνη τους αποστολή θα είναι να εφαρμόζουν τις αποφάσεις που λαμβάνονται στις κοινοτικές συνελεύσεις.

Στους συντρόφους ζαπατίστας του EZLN στέλνουμε έναν αδερφικό χαιρετισμό και τονίζουμε πως το εγχείρημα μας είναι εμπνευσμένο από τα συμβούλια καλής διακυβέρνησης. Ελπίζουμε με τρόπο ειρηνικό να πετύχουμε κάποια από αυτά που έχετε πετύχει, που έχουμε μάθει από εσάς και τα οποία είναι εφικτά.

Ζήτω το καραβάνι «Bety Carino και Jiri Jaakola»
Ζήτω οι Timoteo Ramirez και Tleriberta Castro
Ζήτω η αξιοπρεπής αντίσταση αυτού του ελεύθερου λαού
Για μία κυβένηση που κυβερνά υπακούοντας


Με σεβασμό
Αυτόνομος Δήμος Σαν Χουάν Κοπάλα
8 Ιουνίου 2010»

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΗΜΟ ΣΑΝ ΧΟΥΑΝ ΚΟΠΑΛΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

farmazapatista.blogspot.com

Παρέμβαση αλληλεγγύης στον Αυτόνομο Δήμο Σαν Χουάν Κοπάλα στην Οαχάκα

Στο συλλαλητήριο της 5ης Ιουνίου πραγματοποίηθηκε παρέμβαση αλληλεγγύης στον Αυτόνομο Δήμο Σαν Χουάν Κοπάλα στην Οαχάκα. Η Σαν Χουάν Κοπάλα έχει κηρύξει την αυτονομία της, δεν αναγνωρίζει τους εκπροσώπους του Μεξικανικού κράτους και βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας από παραστρατιωτικούς. Τους τελευταίους 6 μήνες οι παραστρατιωτικοί έχουν δολοφονήσει 21 ανθρώπους από τον αυτόνομο δήμο και στις 27 Απριλίου δολοφόνησαν 2 αγωνιστές και παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Μεξικό και τη Φινλανδία κατά τη διάρκεια επίθεσης σε καραβάνι αλληλεγγύης.

Την Τρίτη 8 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί νέο καραβάνι αλληλεγγύης στη Σαν Χουάν Κοπάλα για να σπάσει ο κλοιός των παραστρατιωτικών.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση σύντροφοι και συντρόφισσες κρέμασαν πανό, μοίρασαν κείμενα, πέταξαν τρικάκια και έγραψαν συνθήματα.

Το κείμενο που μοιράστηκε:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1174294


http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1180870

Ανακοίνωση του Αυτόνομου Δήμου Σαν Χουάν Κοπάλα

Προς τα τίμια μέσα ενημέρωσης.

Προς τους λαούς στο Μεξικό και στον κόσμο.

Προς τις κοινωνικές οργανώσεις.

Προς την Άλλη Καμπάνια.

Ένα μήνα μετά την άγρια δολοφονία της Alberta Cariño Trujillo και του Jyri Antero Jaakkola και την παράνομη στέρηση της ελευθερίας μιας ομάδας γυναικών και παιδιών, ομάδες υπερασπιστών και παρατηρητών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων άκουσαν το αίτημά μας για βοήθεια και αποφάσισαν να φέρουν την ελπίδα για τροφή, ειρήνη και δικαιοσύνη στο San Juan Copala.

Η βάρβαρη σιωπή της κυβέρνησης αποκαλύπτει τον υπεύθυνο για αυτό το συμβάν: είναι η διαρκής ατιμωρησία που όπλισε το χέρι και αυτών που στις 20 Μαΐου δολοφόνησαν τον σύντροφό μας Timoteo Alejandro Ramírez και τη σύζυγο του Tleriberta Castro Aguilar.

Ήταν ο Timoteo αυτός που με τα λόγια και το παράδειγμά του αφύπνισε τη συνείδηση πολλών triquis που το 2006 αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τις οργανώσεις στις οποίες ανήκαν και να ανακτήσουν την ικανότητά τους να διευθύνουν τις ζωές τις δικές τους και των κοινοτήτων τους. Έτσι γεννιέται το κίνημα για την ενοποίηση και τον ανεξάρτητο αγώνα των triqui. Είναι η ίδια οργάνωση που στις 20 Ιανουαρίου 2007 φτάνει στο πρώτο της επίτευγμα ενότητας, τη δημιουργία του αυτόνομου δήμου San Juan Copala. Όλη αυτή η διαδικασία δεν θα ήταν δυνατή αν δεν ήταν επικεφαλής ο Timoteo, κύριο χαρακτηριστικό του οποίου ήταν η αγάπη για το λαό του.

Απευθυνόμαστε εκ νέου σε εσάς σύντροφοι από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε όσους ανήκουν στη Άλλη Καμπάνια και σε όλους τους ανθρώπους που έχουν καλή πρόθεση για να τους ζητήσουμε να απαιτήσουν και να επαγρυπνούν, μαζί με εμάς, για αυτά τα εγκλήματα και τις αδικίες που οι ισχυροί διατάζουν για να τιμωρήσουν το λαό μας. Είναι απαραίτητο να πούμε ότι σε αυτά τα τρία χρόνια οι παραστρατιωτικές επιθέσεις στο λαό μας δεν έχουν σταματήσει. Κάθε μέρα προσπαθούν να ξεμπερδέψουν με την αντίσταση εξαναγκάζοντάς μας να εγκαταλείψουμε το δήμο μας, ο οποίος είναι αναμφισβήτητα ένα σύμβολο αξιοπρέπειας και αντίστασης που δεν αντέχουν.

Γιʼ αυτό το καραβάνι αλληλεγγύης «Bety Cariño και Jyri Antero» που θα φτάσει στο λαό μας στις 8 Ιουνίου, είναι για μας ελπίδα για ζωή. Ευχαριστούμε με όλη μας την καρδιά όλους όσους στέκονται αλληλέγγυοι στην υπόθεσή μας αλλά ταυτόχρονα τους ζητάμε να μην ξεχνάνε ότι το εγχείρημά μας έχει σαν τελικό του σκοπό την αυτονομία, η οποία είμαστε σίγουροι ότι θα φέρει την δικαιοσύνη, την ειρήνη και την ανάπτυξη στην περιοχή μας. Γιʼ αυτό είναι απαραίτητο να κατανοήσουν όλοι ότι δεν μοιραζόμαστε την πολιτική μέσω των κομμάτων, ότι ξέρουμε από την εμπειρία μας ότι αυτά είναι εργαλεία που χρησιμοποιούν οι ισχυροί για να διαιρέσουν και αντιμετωπίσουν τους λαούς μας. Αυτό δηλώνει και το όνομά τους. (στα ισπανικά το κόμμα λέγεται partido και το ρήμα partir σημαίνει μοιράζω). Αντίθετα στο λαό μας είμαστε «ολόκληροι» γιατί αποφασίζει και διατάζει η συνέλευση. Ελπίζουμε να σεβαστείτε το εγχείρημά που υπερασπιζόμαστε ακόμη και με τις ζωές μας και κανείς να μην επιδιώξει να μπει επικεφαλής στην υπόθεσή μας για να πετύχει οικονομικά ή πολιτικά οφέλη για την ομάδα του.

Γιʼ αυτό ζητάμε από όλα τα πρόσωπα και τις οργανώσεις, διεθνείς, από το βορρά και το κέντρο της χώρας, που θέλουν να μας συνοδεύσουν, να περάσουν να καταγραφούν και να ζητήσουν πληροφορίες στο……

…………. Όσοι πάρουν μέρος στο καραβάνι οφείλουν να δείξουν σεβασμό και αλληλεγγύη, χωρίς ενέργειες για να πρωταγωνιστήσουν ή να προκαλέσουν. Εμείς θα οργανώσουμε και θα διευθύνουμε το καραβάνι.

Τέλος, πληροφορούμε τα μέσα ενημέρωσης ότι από σήμερα θα επικοινωνούμε μόνο με ανακοινωθέντα. Υποθέτουμε ότι εξαιτίας του ότι κάποιοι δεν μιλάνε καλά τα ισπανικά, κάποιοι δημοσιογράφοι ερμηνεύσανε τα λόγια μας και γράψανε στις εφημερίδες τους πράγματα που δεν θέλαμε να πούμε. Αυτό έχει προκαλέσει την προσοχή της συνέλευσης της κοινότητάς μας, αυτή που πήρε την απόφαση και μας έδωσε την εντολή. Έτσι θα φτάνει ο λόγος μας και ευχαριστούμε ειλικρινά αυτούς που θα θελήσουν να τη δημοσιεύσουν.

28 Μαΐου 2010
Με σεβασμό

Για τον Αυτόνομο Δήμο San Juan Copala

Maximino De Jesús López
Adalberto Hernández Álvarez
Casimiro Martínez Aguilar


πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1179726

Καραβάνι Αλληλεγγύης στον Αυτονόμο Δήμο Σαν Χουάν Κοπάλα στις 8 Ιουνίου

Προς τους ιθαγενικούς λαούς στο Μεξικό και στον κόσμο.

Προς τα μέσα επικοινωνίας

Προς την εθνική και διεθνή κοινή γνώμη.

Προς τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εθνικές και διεθνείς.

Προς το κοινωνικό κίνημα, τις δημοκρατικές οργανώσεις των λαών στο Μεξικό και στον κόσμο.

Προς την Άλλη Καμπάνια.

Προς τις γυναίκες και τους άντρες που ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο και έναν κόσμο διαφορετικό.

Οι κοινότητες και οι άνθρωποι που αποτελούμε τον Αυτόνομο Δήμο San Juan Cópala, έχουμε υποστεί τους τελευταίους μήνες μια σειρά από βίαιες επιθέσεις. Οι άνθρωποι που στηρίζουν αυτό το εγχείρημα έχουν αντισταθεί με γενναιότητα και όσοι έχουν σταθεί στο πλευρό μας για να μας υπερασπιστούν δεν έχουν υπολογίσει κανένα κόστος.

Ένα ξεκάθαρο παράδειγμα γι’ αυτό είναι η τραγική απώλεια της Bety Cariño και του Jyri Jaakkola στην ένοπλη επίθεση που δέχτηκε το καραβάνι με την ανθρωπιστική βοήθεια στις 27 του περασμένου Απρίλη. Έδωσαν τη ζωή τους για να πληροφορήσουν τον κόσμο για τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες ζουν οι ιθαγενείς του San Juan Cópala πολιορκημένοι από μια ένοπλη παραστρατιωτική ομάδα.

Γιατί πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος αυτές τις συνθήκες καθώς και τις σχέσεις των αρχών της κυβέρνησης της Oaxaca με αυτή την παραστρατιωτική ομάδα. Κάνουμε εκ νέου κάλεσμα στους ανθρώπους στο Μεξικό και σε όλο τον κόσμο για να σπάσει μια και καλή ο παραστρατιωτικός κλοιός μέσα στον οποίο ζουν 70 οικογένειες σε απάνθρωπες συνθήκες και σε διαρκή παραβίαση των δικαιωμάτων τους και της εφαρμογής των δικών τους μορφών κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής οργάνωσης και κοινοτικής συμβίωσης.

Γιατί τα όπλα δεν μπορούν να επιβάλουν τη σιωπή: Διοργανώνουμε το «Καραβάνι ανθρωπιστικής βοήθειας Bety Cariño και Jyri Jaakkola» που θα ξεκινήσει στις 8 Ιουνίου 2010. Δεν θα ξεκινήσει τελικά στις 30 Μαΐου όπως είχε ανακοινωθεί προκειμένου να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες προμήθειες σε τρόφιμα και εφόδια που προορίζονται για τις οικογένειες και επιπλέον για να διασφαλιστούν οι συνθήκες ασφαλείας για την πραγματοποίησή του, για να μην κινδυνεύσει η ζωή όποιου αποφασίσει να μας συνοδεύσει.

Οι συνθήκες διαβίωσης είναι ακραίες γι’ αυτό και οι άνθρωποι δεν αντέχουν άλλο, χωρίς νερό, φως, τρόφιμα. Οι οικογένειες χρειάζονται τη βοήθεια και την αλληλεγγύη μας, γι’ αυτό ζητάμε να συντονιστούν οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εθνικές και διεθνείς και να συντονιστούν στην αρχική διοργάνωση του Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Bartolome Carrasco» της Oaxaca (BARCA). Συγκεκριμένα ζητάμε τη συμμετοχή του Εθνικού Δικτύου Οργανώσεων Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Όλα τα Δικαιώματα για Όλους και Όλες, του Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Miguel Agustin Rro Juárez και του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Επικοινωνίας έτσι ώστε μαζί να καλύψουν το καραβάνι και να μπορέσουν να φέρουν σε καλό λιμάνι αυτή την ανθρωπιστική αποστολή.

Κάνουμε επίσης κάλεσμα στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, στη Διεθνή Αμνηστία, στις Διεθνείς Ταξιαρχίες για την Ειρήνη και στο γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ στο Μεξικό, για να συμμετέχουν ανάλογα με τις δυνατότητές στους σ’ αυτό το καραβάνι.

Στα μέσα ενημέρωσης, εθνικά και διεθνή, τα οποία είναι δεσμευμένα στο να ενημερώνουν για την αλήθεια, για να ενημερώσουν τον κόσμο πώς ζουν οι εκμεταλλευόμενοι στο Μεξικό και στην Οαχάκα, για να δουν από πρώτο χέρι τις απάνθρωπες συνθήκες τις οποίες η Bety Cariño και ο Jyri Jaakkola θέλησαν να κάνουν γνωστές, χάνοντας γι’ αυτό τη ζωή τους.

Η ακεραιτότητα και η ασφάλεια όλων όσων συμμετέχουν σε αυτό το καραβάνι βαραίνει αποκλειστικά το Μεξικάνικο Κράτος στο σύνολό του. Τα κατοχυρωμένα από το σύνταγμά μας και τις διεθνείς συμφωνίες δικαιώματά μας δεν μπορεί να περιοριστούν από παραστρατιωτικές ομάδες ή διεφθαρμένες κυβερνήσεις.

Το Καραβάνι ανθρωπιστικής βοήθειας Bety Cariño και Jyri Jaakkola θα καταφέρει να σπάσει τον παραστρατιωτικό κλοιό και να σώσει τη ζωή περισσότερων από 70 οικογενειών που ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες.

Γιατί τα δικαιώματα του λαού των Triqui δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο καμιάς παραστρατιωτικής ομάδας!

Γιατί η δικαιοσύνη και η ειρήνη χτίζονται από τα κάτω!

Όλοι και όλες στο San Juan Copala στις 8 Ιουνίου!

Οι Αρχές του Αυτόνομου Δήμου San Juan Copala


15 Μαΐου 2010

πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1177621

Νέες Δολοφονίες στη Σαν Χουάν Κοπάλα της Οαχάκα

Μετά την επίθεση της 27ης Απριλίου από παραστρατιωτικούς στο καραβάνι αλληλεγγύης στον Αυτόνομο Δήμο της Σαν Χουάν Κοπάλα στην Οαχάκα που κατέληξε στη δολοφονία της Μεξικανής Bety Trujillo και του Φιλανδού Jyri Jaakkola, δολοφονήθηκαν στο σπίτι τους στις 20 Μαίου o Timoteo Alejandro Ramírez που αποτελεί βασική φυσιογνωμία του αγώνα και η γυναίκα του Cleriberta Castro.

Ο Αυτόνομος Δήμος της Σαν Χουάν Κοπάλα κάνει κάλεσμα για την διοργάνωση νέου καραβανιού αλληλεγγύης και παρατήρησης παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που θα διεξαχθεί στις 8 Ιουνίου 2010 ώστε να σπάσει ο κλοιός των παραστρατιωτικών.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

farmazapatista.blogspot.com

Νεκροί από σφαίρες παραστρατιωτικών σε καραβάνι αλληλεγγύης στη Σαν Χουάν Κοπάλα, στην Οαχάκα

«Αυτή η επίθεση απευθύνεται σε όλες τις διαδικασίες οικοδόμησης αυτονομίας, όπου κοινότητες και οργανώσεις στην Οαχάκα προσπαθούν να χτίσουν έναν τρόπο ζωής απαλαγμένο από την κρατική εξουσία και όλα τα πολιτικά κόμματα»

Ανακοίνωση της VOCAL

Το μεσημέρι της 27ης Απριλίου το καραβάνι αλληλεγγύης στην αποκλεισμένη από παραστρατιωτικούς κοινότητα Σαν Χουάν Κοπάλα στην πολιτεία της Οαχάκα στο Μεξικό έπεσε σε ενέδρα παραστρατιωτικών. Στο καραβάνι συμμετείχαν άτομα από την Λαϊκή συνέλευση των λαών της Οαχάκα (APPO), την ελευθεριακή-αντιεξουσιαστική δικτύωση VOCAL, την οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων CACTUS, την ιθαγενική οργάνωση MULTI, το συνδικάτο των δασκάλων, δημοσιογράφοι του περιοδικού Contralinea, καθώς και διεθνείς παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Φινλανδία, το Βέλγιο, την Ιταλία και τη Γερμανία. Το καραβάνι ξεκίνησε όπως είχε ανακοινωθεί το πρωϊ της 27ης απριλίου με σκοπό να σπάσει τον αποκλεισμό της κοινότητας Σαν Χουάν Κοπάλα που είχε προκληθεί από επιθέσεις παραστρατιωτικών και την κρατική καταστολή ενάντια στο χτίσιμο της αυτονομίας που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Όταν το καραβάνι βρισκόταν κοντά σε γειτονικό χωρίο στη Σαν Χουάν Κοπάλα συνάντησε δρόμο μπλοκαρισμένο με πέτρες και ξεκίνησε ένοπλη επίθεση από περίπου 15 παραστρατιωτικούς που κατέληξε σε δύο νεκρούς από σφαίρες και αρκετούς τραυματίες. Κατά την επίθεση κάποιοι σύντροφοι και συντρόφισσες κατάφεραν να διαφύγουν στο βουνό όπου η τύχη τους αγνοούταν για κάποιες μέρες, ενώ οι παραστρατιωτικοί εξαπέλυσαν απειλές για την ζωή και άλλων συντρόφων. Στον τόπο της επίθεσης έφτασε ένα ασθενοφόρο για να παραλάβει τους τραυματίες το οποίο δέχτηκε και αυτό επίθεση με σφαίρες.

Οι νεκροί της επίθεσης είναι η Bety Cariño Trujillo από το Μεξικό και ο Jyri Jaakkola από τη Φινλανδία που συμμετείχε ως διεθνής παρατηρητής ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Bety ήταν μέλος της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων CACTUS και ο Jyri ακτιβιστής που συμμετείχε στην ριζοσπαστική οικολογική οργάνωση Hyökyaal στη Φινλανδία και στη διαδικασία του climate justice action που διοργάνωσε τις κινητοποιήσεις στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβρη του 2009.

Στις 14 Μαΐου πραγματοποιήθηκε νέα επίθεση όταν μία ομάδα 35 γυναικών και παιδιών από την Σαν Χουάν Κοπάλα απειλήθηκε από τους παραστρατιωτικούς, πως αν επιστρέψει με τροφή και φάρμακα θα τους εκτελέσουν, και απήχθηκαν 6 γυναίκες και 5 παιδιά, οι οποίοι τελικά αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι.

Η αυτονομία της Σαν Χουάν Κοπάλα και η κατάσταση πολιορκίας

Ο Αυτόνομος Δήμος της Σαν Χουάν Κοπάλα δημιουργήθηκε μέσα απο αποφάσεις συνελεύσεων και προέκυψε με την επιθυμία να έρθει ειρήνη σε μία περιοχή που για δεκαετίες υπέφερε από ενδοιθαγενικές συγκρούσεις οι οποίες προκαλούνταν από τα συμφέροντα της πολιτικής εξουσιάς, μέσω μίας ιθαγενικής κυβέρνησης που να ΚΥΒΕΡΝΑ-ΥΠΑΚΟΥΩΝΤΑΣ με σεβασμό στην μάνα γη, στην κουλτούρα και στον ιθαγενικό τρόπο ζωής προωθώντας τις κοινοτικές συνελεύσεις. Μία αυτοοργανομένη διαδικασία μακριά από κράτος του Μεξικoύ και τα πολιτικά κόμματα που για αυτόν τον λόγο τίθεται στο στόχαστρο της καταστολής.

Η παραστρατιωτική οργάνωση που βρίσκεται πίσω από τις επίθεσεις ονομάζεται UBISORT και πρόσκειται στο κόμμα PRI που βρίσκεται στην κυβέρνηση της πολιτείας της Οαχάκα. Η κοινότητα Σαν Χουάν Κοπάλα βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας από την συγκεκριμένη οργάνωση με την πλήρη συνενοχή του κυβερνήτη της Οαχάκα Ουλίσες Ρουίς. Από τον Νοέμβριο του 2009 μέχρι αυτόν τον Απρίλιο έχουν δολοφονηθεί 19 κάτοικοι της κοινότητας από τους παραστρατιωτικούς μεταξύ των οποίων και παιδιά χωρίς να τιμωρηθεί κανείς. Οι παραστρατιωτικοί έχουν κόψει το ρεύμα, το νερό, δεν επιτρέπουν την παροχή τροφίμων και φαρμάκων και τα σχολεία παραμένουν κλειστά. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οργανώθηκε το καραβάνι αλληλεγγύης που είχε ως στόχο να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του παρέχοντας τρόφιμα, ρούχα κ.α. Η παραστρατιωτική οργάνωση είχε προειδοποίησει πως δεν θα άφηνε το καραβάνι να φτάσει στην κοινότητα και πως δεν θα ήταν υπεύθυνη για ό,τι και αν συμβεί αν αυτό προσπαθούσε να φτάσει.

Μετά την επίθεση της 27ης Απριλίου ο αυτόνομος δήμος της Σαν Χουάν Κοπάλα κάνει κάλεσμα για την διοργάνωση νέου καραβανιού αλληλεγγύης και παρατήρησης παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που θα διεξαχθεί στις 8 Ιουνίου 2010 ώστε να σπάσει ο κλοιός των παραστρατιωτικών.

Η γενικότερη καταστολή και η στοχοποίηση των αλληλέγγυων από το εξωτερικό

Η επίθεση αυτή γίνεται σε μία περίοδο έντονης καταστολής μέσω της αστυνομίας, του στρατού και των παραστρατιωτικών οργανώσεων ενάντια στα ριζοσπαστικά αγωνιζόμενα κομμάτια στο Μεξικό. Οι επιθέσεις, εκκενώσεις κοινοτήτων, εμπρησμοί σπιτιών, και συλλήψεις ενάντια στους εξεγερμένους Ζαπατίστας, οι επιθέσεις ενάντια σε οργανώσεις που συμμετέχουν στην Άλλη Καμπάνια (όπως οι απαγωγές και τα βασανιστήρια στο εχίδο Μιτσιτόν) και όχι μόνο, φανερώνουν την στρατηγική του Μεξικανικού κράτους. Η ανακήρυξη αυτόνομων δήμων και κοινοτήτων σε διάφορες περιοχές του Μεξικού αποτελεί απειλή για την οικονομική και πολιτική εξουσία. Ειδικότερα στην Οαχάκα είναι νωπές οι μνήμες από την λαϊκή εξέγερση που εξελίχθηκε τους μήνες Μάιο 2006 μέχρι Ιανουάριο 2007 στην οποία η APPO και το VOCAL έπαιξαν κομβικό ρόλο. Επίσης, στο στόχαστρο του κράτους μπαίνουν και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Μεξικό όπως η CACTUS στην Οαχάκα και η FRAYBA στην Τσιάπας οι οποίες στηρίζουν έμπρακτα τις αγωνιζόμενες κοινότητες στέλνοντας παρατηρητές που καταγράφουν την κατάσταση και συμβάλλουν με την παρουσία τους στην αποτροπή επιθέσεων.

Παράλληλα, επιχειρείται η στοχοποίηση αλληλέγγυων από άλλες χώρες στους κοινωνικούς αγώνες στο Μεξικό. Η πρωτοφανής δολοφονία του Φιλανδού παρατηρητή ανθρωπίνων δικαιωμάτων Jyri Jaakkola όπως και η δολοφονία του αμερικάνου ακτιβιστή του indymedia Brad Will στην εξέγερση της Οαχάκα το 2006 στοχεύουν στην τρομοκράτηση των αλληλέγγυων που διαχρονικά στηρίζουν τους αγωνιζόμενους στο Μεξικό. Πρόσφατο δημοσίευμα σε εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας του Μεξικού φωτογραφίζει αλληλέγγυους στον αγώνα των Ζαπατίστας, ενώ λειτουργεί και ιστότοπος με φωτογραφίες αλληλέγγυων ζητώντας από το κράτος να τους απελάσει άμεσα.

Ο αγώνας για την ελευθερία είναι κοινός και δεν καταστέλλεται

Οι οικονομικά και πολιτικά ισχυροί σε όλο τον κόσμο θωρακίζονται και επιτίθενται με τις αστυνομίες, τους στρατούς, τις παρακρατικές συμμορίες και τους νόμους τους. Στον αντίποδα τους βρίσκονται άνθρωποι που αντιστέκονται με αξιοπρέπεια, αυτοοργανώνονται, χτίζουν ανταγωνιστικές δομές και δεν παραδίνονται, δεν σωπαίνουν αλλά ανοίγουν σιγά σιγά τον δρόμο για την ελευθερία.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΥΓΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΗΜΟ ΣΑΝ ΧΟΥΑΝ ΚΟΠΑΛΑ

Συλλογικότητα Farma

farmazapatista.blogspot.com

Περισσότερες πληροφορίες:

http://vocal.lahaine.org/

http://autonomiaencopala.wordpress.com/

Εκδήλωση-πορεία για τους Ζαπατίστας

Ο πόλεμος αποπνέει τη δυσωδία του στην Τσιάπας

Τώρα κυριαρχεί ο άνεμος από τα πάνω…

βίαιες εκκενώσεις κοινοτήτων και εκτοπισμοί, ένοπλες επιθέσεις από στρατό, αστυνομία και παραστρατιωτικές οργανώσεις, δολοφονίες, εμπρησμός και καταστροφή σπιτιών και καλλιεργειών, συλλήψεις και βιασμοί

Η εξέγερση και η αλληλεγγύη συντρίβουν τα σύνορα
…πλησιάζει ο άνεμος από τα κάτω… έρχεται θύελλα… έτσι θα γίνει…


ΠΡΟΒΟΛΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Πέμπτη 15 Απρίλη - ΑΣΟΕΕ, 8μμ
η αυτονομία των Ζαπατίστας σε καιρό πολέμου

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ
Σάββατο 17 Απρίλη - Προπύλαια, 12πμ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

αλληλέγγυες/οι από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό, ελευθεριακό χώρο, συντρόφισσες/οι

solidaridadzapatist@gmail.com

Αλληλεγγύη στους συντρόφους στην Κοπεγχάγη που διώκονται με αντιτρομοκρατικές διατάξεις

«Φαίνεται πως το δανέζικο κράτος μας χρησιμοποιεί σαν πειραματόζωα για τους νέους νόμους ενάντια σε ακτιβιστές που έχουν ψηφίσει, την εφαρμογή της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας σε οποιαδήποτε μορφή πολιτικής διαμαρτυρίας και την καθιέρωση της δυνατότητας να δικάζουν ανθρώπους για γεγονότα που ποτέ δεν συνέβησαν.»
Natasha Verco
 

 
Στις κινητοποιήσεις ενάντια στη σύνοδο του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή στην Κοπεγχάγη μεταξύ 11 και 18 Δεκεμβρίου του 2009 συμμετείχαν χιλιάδες διαδηλωτές που εναντιωθήκαν στην εντεινόμενη εκμετάλλευση της φύσης που κορυφώνεται με το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Στη διάρκεια των κινητοποιήσεων πραγματοποιήθηκαν από την αστυνομία 2000 προληπτικές προσαγωγές και αρκετές συλλήψεις διαδηλωτών.

Η Natasha Verco από την Αυστραλία και ο Noah Weiss από τις Η.Π.Α είναι ενεργά μέλη του δικτύου «climate justice action» (δράση για την κλιματική δικαιοσύνη) που κατά κύριο λόγο οργάνωσε τις κινητοποιήσεις του Δεκεμβρίου. Συνελήφθησαν κάνοντας ποδήλατο στις 11 και 13 Δεκεμβρίου αντίστοιχα σε χώρο και χρόνο που δεν σημειώνονταν παράνομες πράξεις, ως υποκινητές και οργανωτές καταστροφών. Οι κατηγορίες που τους έχουν απαγγελθεί από το δανέζικο κράτος είναι: οργάνωση βιαιοπραγιών ενάντια στην αστυνομία, μαζική διατάραξη της δημόσιας τάξης, συστηματική καταστροφή περιουσιών, μαζική παρεμπόδιση δημόσιων υποδομών. Δύο από αυτές τις κατηγορίες περιλαμβάνονται στους δανέζικους νόμους για την τρομοκρατία.

Η αστυνομία θεωρεί πως οι Verco και Weiss οργάνωναν τις παραπάνω πράξεις τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου, αλλά πως τα σχέδια τους θα πραγματοποιούνταν στις μέρες των κινητοποιήσεων του Δεκέμβρη και ειδικότερα στη δράση No border στις 14 Δεκέμβρη και στην πορεία στο χώρο διεξαγωγής της συνόδου στις 16 Δεκέμβρη. Επίσης υποστηρίζει πως οι πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται οι δύο ακτιβιστές κατά κύριο λόγο δεν εκδηλώθηκαν επειδή η αστυνομία κατάφερε να τις αποτρέψει συλλαμβάνοντας τους. Τα τηλέφωνα των Verco και Weiss καθώς και άλλων 17 ακτιβιστών παρακολουθούνταν για αρκετούς μήνες το οποίο είναι νόμιμο στη Δανία με βάση πρόσφατα ψηφισμένους αντιτρομοκρατικούς νόμους. Τα βασικά ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον τους προέκυψαν από τις τηλεφωνικές συνομιλίες τους καθώς και από σημειωματάρια που κατείχαν στα οποία σημείωναν οργανωτικά ζητήματα των κινητοποιήσεων.

Ο σύντροφος και η συντρόφισσα παρέμειναν στις δανέζικες φυλακές για περίπου 20 ημέρες μετά τη σύλληψη τους. Το πρώτο μέρος της δίκης τους τελείωσε στις 19 Μαρτίου και η δίκη θα συνεχιστεί τον Αύγουστο.

Οι παραπάνω διώξεις είναι το αποκορύφωμα μίας τρομοκρατικής εκστρατείας από τη δανέζικη δημοκρατία ενάντια στους χιλιάδες διαδηλωτές που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. Οι 1000 προληπτικές προσαγωγές κυρίως από το αναρχικό μπλοκ στην κεντρική πορεία στις 12 Δεκέμβρη, η επίθεση της αστυνομίας με χημικά και σκύλους στην Κριστιάνια στις 14 Δεκέμβρη και η επίθεση με γκλοπ και πέπερσπρεϊ στην πορεία στις 16 Δεκέμβρη στο χώρο διεξαγωγής της συνόδου, όταν διαδηλωτές προσπάθησαν να εισέλθουν στον περιφραγμένο χώρο της συνόδου, αποτελούν δείγματα του δόγματος μηδενικής ανοχής. Παράλληλα, για την «υποδοχή» των διαδηλωτών το δανέζικο κράτος είχε φτιάξει ένα ειδικό κρατητήριο γεμάτο κλουβιά στο οποίο οι κρατούμενοι παρέμεναν ξυπόλητοι. Το όργιο της καταστολής συμπληρώθηκε με εισβολές της αστυνομίας σε χώρους συλλογικής διαμονής των διαδηλωτών, προσαγωγές και συλλήψεις για μηδαμινή αφορμή, μαζικούς ελέγχους και απελάσεις διαδηλωτών στη χώρα προέλευσης τους.

Όλα αυτά τη στιγμή που οι κύριοι υπεύθυνοι για την εκμετάλλευση και την καταστροφή της φύσης συνεδρίαζαν με στόχο την ευρύτερη επέκταση της οικονομίας της αγοράς στον φυσικό κόσμο και την προώθηση πράσινων ψεύτικων λύσεων για την κλιματική αλλαγή. Η συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης τελικά δεν κατέληξε σε ικανοποιητικό αποτέλεσμα ούτε για τους ίδιους τους συμμετέχοντες σε αυτή.

Το πράσινο όραμα που υπόσχεται η κυριαρχία περιλαμβάνει εκτός από την συνεχιζόμενη λεηλασία του πλανήτη με άλλο προσωπείο, και την άγρια καταστολή κομματιών της κοινωνίας που αντιλαμβάνονται πως το ξεπέρασμα της οικολογικής κρίσης περνάει από την ανατροπή του καπιταλισμού και των σχέσεων εξουσίας στην κατεύθυνση μίας άλλης κοινωνικής οργάνωσης.

Πράσινοι καπιταλιστές, οικολογικά ευαίσθητοι πολιτικοί, ευνομούμενες δημοκρατίες δεν θα μπορέσετε να κάμψετε τον αγώνα για την γη και την ελευθερία.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΤΟΥΣ WEISS ΚΑΙ VERCO

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ

Συλλογικότητα Farma

farmazapatista.blogspot.com



περισσότερες πληροφορίες στο: www.climate-justice-action.org

2010: ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ;

“Τα σημάδια του πολέμου στον ορίζοντα είναι ολοφάνερα. Ο πόλεμος, όπως και ο φόβος, έχουν την ίδια οσμή. Και τώρα, αρχίζει να αποπνέει τη δύσοσμη μυρωδιά του στη γη μας”.

SCI Marcos, Δεκέμβριος 2007

Αν τα σημάδια του πολέμου ήταν εμφανή το Δεκέμβριο του 2007, οι επιθέσεις των τελευταίων μηνών δείχνουν πως ο πόλεμος -που δεν μπορεί ούτε ως ανέκδοτο πλέον να χαρακτηριστεί “πόλεμος χαμηλής έντασης”- έχει ξεσπάσει. Βίαιες εκκενώσεις κοινοτήτων και εκτοπισμοί, ένοπλες επιθέσεις από στρατό, αστυνομία και παραστρατιωτικές οργανώσεις, δολοφονίες, κάψιμο και καταστροφή σπιτιών και καλλιεργειών, συλλήψεις και βιασμοί είναι κάποια από τα σημάδια του. Το μήνυμα είναι σαφές: όποιος αντιστέκεται, εξοντώνεται. Ενορχηστρωτές αυτού του βρώμικου πολέμου είναι η πολιτική και οικονομική εξουσία -κυβερνήσεις όλων των βαθμίδων (πολιτειακή και ομοσπονδιακή) και όλων των πολιτικών αποχρώσεων (από το δεξιό κόμμα εθνικής δράσης ως τα αριστερά κόμματα, της δημοκρατικής επανάστασης και της εργασίας)-, μεξικανοί μεγαλοεπιχειρηματίες και πολυεθνικές.

Το Σχέδιο Πουέμπλα- Παναμάς, το οποίο σε συνδυασμό με το Σχέδιο Κολομβία έχει ως στόχο το στρατιωτικό και οικονομικό έλεγχο της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το μεγάλο κεφάλαιο, αφού “πάγωσε” για ένα μεγάλο διάστημα, επανέρχεται ανανεωμένο στο προσκήνιο, ως “Πρόγραμμα Μεσοαμέρικα”. Εξάλλου, ο βασικός εμπνευστής αυτού του σχεδίου, οι ΗΠΑ, έχει ήδη επενδύσει πολλά κεφάλαια στο στρατιωτικό εξοπλισμό του στρατηγικού του εταίρου, το Μεξικό (πάντοτε με το πρόσχημα του πολέμου ενάντια στα καρτέλ των ναρκωτικών). Κομβικό παράγοντα για την επιτυχία του αποτελεί το νότιο Μεξικό. Εξ ου, τα οικοτουριστικά προγράμματα, η δημιουργία μεγάλων αυτοκινητόδρομων, η εκμετάλλευση του υπεδάφους και των φυσικού πλούτου της Τσιάπας, ο “εκσυγχρονισμός” της γεωργίας (βλέπε εισαγωγή μεταλλαγμένων σπόρων), η δημιουργία 6 νέων ζωνών που προορίζονται για εργοστάσια μακιλαδόρας (τα κέρδη των οποίων εξαρτώνται κυρίως από τη χρησιμοποίηση φτηνού εργατικού δυναμικού), η πλήρης στρατιωτική κυριαρχία, η προσπάθεια για την καταστολή και εξόντωση κάθε μορφής αντίστασης, καθώς και την ανακοπή του μεταναστευτικού ρεύματος προς τις ΗΠΑ. Παράλληλα, προωθούνται προγράμματα “οικονομικής στήριξης” των φτωχών ιθαγενών κοινοτήτων, με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα εγκαταλείψουν το δικαίωμά τους στην κοινοτική γη (εχίδο), λαμβάνοντας τίτλους ατομικής ιδιοκτησίας με δικαίωμα πώλησης και δημιουργίας νέων “χωριών-προτύπων”, τα οποία βέβαια θα λειτουργούν και ως βάσεις υποστήριξης του στρατού, καθώς βρίσκονται σε στρατηγικά σημεία. Η χούντα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του Κόμματος Εθνικής Δράσης, με τη συνενοχή όλων των κομμάτων του κοινοβουλίου, μετατρέπουν την περιοχή σε στρατιωτικοποιημένη ζώνη.

Σε στρατιωτικό επίπεδο, το σχέδιο έχουν αναλάβει να εφαρμόσουν ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας, που βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με τις παραστρατιωτικές οργανώσεις οι οποίες δρουν στην Τσιάπας. Μπορεί τα ονόματα αυτών των οργανώσεων να έχουν αλλάξει αυτά τα 16 χρόνια, ωστόσο, οι στόχοι τους (πόλεμος ενάντια στο αντάρτικο), η δομή, οι χρηματοδότες, οι εκπαιδευτές και οι αρχηγοί τους (πρώην και νυν βουλευτές κομμάτων, διοικητές του στρατού και της αστυνομίας) παραμένουν ίδιοι. Η κυβέρνηση του αριστερού Σαμπίνες, προκειμένου να κάνει πιο αποτελεσματική τη δράση τους, έχει προχωρήσει στην πώληση ανακτημένων από τους Ζαπατίστας περιοχών σε μέλη αυτών των οργανώσεων, παραχωρώντας τους ταυτόχρονα το δικαίωμα οικονομικής εκμετάλλευσης. Οι περιοχές που επιλέγονται έχουν έντονο τουριστικό ενδιαφέρον· επομένως, μπορούν να αποφέρουν μεγάλη κέρδη. Στο πλαίσιο αυτό, μόνο τους πρώτους μήνες του 2010, οι ζαπατιστικές κοινότητες και τα χωριά που συμμετέχουν στην Άλλη Καμπάνια έχουν υποστεί ένα πλήθος από επιθέσεις.

Στις 22 Ιανουαρίου 2010, δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας, σε συνεργασία με αξιωματούχους της πολιτειακής κυβέρνησης (του Χουάν Σαμπίνες, που υποστηρίζεται από το αριστερό κόμμα δημοκρατικής επανάστασης, PRD), της ομοσπονδιακής κυβέρνησης (του δεξιού Φελίπε Καλδερόν) και της Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας για θέματα περιβάλλοντος, αλλά και με τη βοήθεια δημοσιογράφων σε ρόλο πρακτόρων και φερέφωνων της εξουσίας, προχωρούν στη βίαιη εκκένωση της περιοχής Λαγούνα Σαν Πέδρο, στο Μόντες Ασούλες, η οποία ανήκει στον αυτόνομο ζαπατιστικό δήμο Ρικάρδο Φλόρες Μαγόν του Καρακόλ της Γκαρούτσα. Στην επιχείρηση συμμετέχουν και εναέριες δυνάμεις, ενώ οι κάτοικοι (ζαπατίστας και μη) στην κυριολεξία απάγονται και μεταφέρονται με ελικόπτερα στην κοντινή πόλη Παλένκε.

Στις 20 Ιανουαρίου, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης OPDDIC, του χωριού Άγουα Ασούλ, εισβάλλουν και καταλαμβάνουν με τα όπλα περιοχή που ανήκει στη ζαπατιστική κοινότητα Μπολόν Αχάβ, του αυτόνομου δήμου Κομαντάντα Ραμόνα, στο Καρακόλ της Μορέλια (πρόκειται για περιοχή που ανακτήθηκε το 1994 από τις βάσεις στήριξης του EZLN). Ήδη, από το 2007, η περιοχή αυτή, η οποία είναι κοντά στους καταρράκτες Άγουα Ασούλ, βρίσκεται στο στόχαστρο κυβέρνησης και παραστρατιωτικών που επιδιώκουν την οικονομική εκμετάλλευσή της.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 6 Φεβρουαρίου, οι βάσεις στήριξης του EZLN προχωρούν σε ανακατάληψη. Οι παραστρατιωτικοί αναδιοργανώνονται, εξαπολύοντας επίθεση στους συντρόφους Ζαπατίστας που περιφρουρούσαν την κατειλημμένη γη, ενώ ταυτόχρονα, δύο ομάδες παραστρατιωτικών περικυκλώνουν και εισβάλλουν πυροβολώντας στην κοινότητα Μπολόν Αχάβ (στην οποία εκείνη την ώρα παρέμεναν μόνο 20 σύντροφοι και συντρόφισσες, μαζί και παιδιά). Από τις συγκρούσεις τραυματίζονται αρκετοί σύντροφοι Ζαπατίστας (μεταξύ των οποίων και ένας ανήλικος), αλλά και 28 παραστρατιωτικοί (ο ένας θανάσιμα), ενώ παράλληλα εγκλωβίζονται από τους Ζαπατίστας 5 από αυτούς, οι οποίοι και παραδίδονται λίγο αργότερα στους αξιωματούχους της κυβέρνησης.

Παράλληλα, την ίδια περίοδο, επιθέσεις με πυροβολισμούς δέχονται επίσης γειτονικές κοινότητες που συμμετέχουν στην Άλλη Καμπάνια, όπως το Σαν Σεμπαστιάν Μπατσαχόν.

Επιπλέον, ξεκινά με συντονισμένο τρόπο ένας επικοινωνιακός πόλεμος από την κυβέρνηση και τους παραστρατιωτικούς υφισταμένους της, οι οποίοι μηνύουν τις βάσεις στήριξης στο Μπολόν Αχάβ ως υπεύθυνες για το θάνατο του παραστρατιωτικού. Όμως, σύμφωνα με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι πυροβολισμοί προήλθαν από τη μεριά των επιτιθέμενων, καθώς οι Ζαπατίστας είχαν στην κατοχή τους μόνο ματσέτες, ξύλα και πέτρες. Στην επικοινωνιακή αυτή επίθεση, πρωτοστατεί η αριστερή εφημερίδα “Λα Χορνάδα”, η οποία παρουσιάζει το γεγονός ως επίθεση του EZLN εναντίον “ιθαγενών αγροτών”, ξεχνώντας βέβαια να αναφέρει πως πρόκειται για μια παραστρατιωτική ομάδα η οποία υποτίθεται ότι είχε διαλυθεί και παραδώσει τα όπλα από το 2007, ύστερα από δήθεν “παραίνεση” του κυβερνήτη. Η πρόθεση της κυβέρνησης είναι προφανής: εμφανίζει τις συγκρούσεις ως “ενδοκοινοτικές” ή “θρησκευτικές διενέξεις”, επιδιώκοντας να ανοίξει ο δρόμος για μια στρατιωτική εισβολή, με στόχο, φυσικά, την “ειρήνευση”.

Στις 28 Φεβρουαρίου, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης “Στρατός του Θεού”, ένοπλου τμήματος της ευαγγελικής εκκλησίας “Τα φτερά του Αετού”, η οποία διατηρεί στενές σχέσεις με την κυβέρνηση, εξαπολύουν ένοπλη επίθεση εναντίον κατοίκων του εχίδο Μιτσιτόν, η συνέλευση του οποίου συμμετέχει στην Άλλη Καμπάνια και πρωτοστατεί εδώ και μήνες στον αγώνα ενάντια στην κατασκευή μεγάλου αυτοκινητόδρομου που θα ενώνει τις μεγάλες τουριστικές πόλεις Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας και Παλένκε (αρχαιολογικός χώρος). Σκοπός της επίθεσης είναι η απαγωγή κατοίκων που συμμετέχουν στις αρχές της συνέλευσης του εχίδο, προκειμένου να εκβιάσουν την κοινότητα και να την αναγκάσουν να εγκαταλείψει τον αγώνα για την υπεράσπιση της γης. Οι κάτοικοι επιχειρούν να απελευθερώσουν τους απαχθέντες συντρόφους τους, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της κράτησής τους βασανίζονται άγρια. Από τις συγκρούσεις τραυματίζονται μεταξύ άλλων και 3 παραστρατιωτικοί. Στην προσπάθειά τους να εμποδίσουν μια ενδεχόμενη δεύτερη επίθεση, και αντιλαμβανόμενοι τη συνεργασία των παραστρατιωτικών με την αστυνομία, που σπεύδει να τους βοηθήσει, οι κάτοικοι κλείνουν το δρόμο και εμποδίζουν τη διέλευση όλων των οχημάτων, ακόμη και των αστυνομικών, στα οποία επιβαίνουν ελαφρά τραυματισμένοι παραστρατιωτικοί, οι οποίοι για αρκετή ώρα εγκλωβίζονται. Η σύγκρουση λήγει με την ανταλλαγή των ομήρων, ενώ στην περιοχή καταφθάνουν μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις. Ας σημειωθεί πως στις 21 Ιουλίου 2009, μέλος της ίδιας παραστρατιωτικής οργάνωσης (που τότε υποστήριζε το αριστερό κόμμα PRD) είχε δολοφονήσει τον Αουρέλιο Ντίας Ερνάντες, για να συλληφθεί και να απελευθερωθεί 4 μήνες αργότερα. Και σε αυτή την περίπτωση, η συνεργασία της κυβέρνησης της Τσιάπας με τους παραστρατιωτικούς ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής.

Στις 3 Μαρτίου 2010, το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης της Γκαρούτσα καταγγέλλει την απόφαση της παραστρατιωτικής οργάνωσης OPDDIC να εκτοπίσει τις βάσεις στήριξης της κοινότητας Σάντο Ντομίνγκο. Σύμφωνα με το κείμενο της απόφασης, δίνεται διορία στους Ζαπατίστας να εγκαταλείψουν την περιοχή έως τις 20 Μαρτίου, διαφορετικά θα προβούν σε επίθεση, ενώ, όπως λένε, “είναι οπλισμένοι ακόμα και με βόμβες”.

Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαρκή κατάσταση πολέμου διαδραματίζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όλων των πολιτικών τάσεων, από τις εφημερίδες της δεξιάς και της κεντροδεξιάς του PAN και του PRI, ως τις αριστερές και υποτιθέμενες φιλοζαπατιστικές, όπως η “Λα Χορνάδα”. Η πολιτική της κατασυκοφάντησης και της διάδοσης ασύστολων ψευδών ενάντια σε κάθε μορφή αντίστασης έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό. Το Νοέμβριο του 2009, η παραπάνω εφημερίδα δημοσίευσε άρθρο που αναπαρήγαγε πληροφορία προερχόμενη απευθείας από τα κυβερνητικά γραφεία, περί δήθεν συμφωνίας μεταξύ των Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης με την κυβέρνηση της Τσιάπας, προκειμένου να αναγνωριστούν θεσμικά οι αυτόνομες αρχές των Ζαπατίστας. Τα 5 Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης, με ανακοινώσεις τους, διέψευσαν το γεγονός και κατήγγειλαν όχι μόνο τις επιδιώξεις τις κυβέρνησης, αλλά και το ρόλο των μμε που λειτουργούν ως εκπρόσωποι της εξουσίας: “Σύντροφοι και συντρόφισσες του Μεξικού και του κόσμου, σας λέμε να μην πιστεύετε τα ψέματα των τριών εξουσιών του καπιταλιστικού συστήματος στο Μεξικό. Εμείς οι Ζαπατίστας είμαστε εδώ. Εδώ θα βρισκόμαστε και θα φτάσουμε ως το τέλος. Και κάποια μέρα, θα φτιάξουμε καλούς δημοσιογράφους και καλές εφημερίδες, που θα αναζητούν και θα εργάζονται για την αλήθεια”.

Οι Ζαπατίστας, παρά τον πόλεμο δίχως τέλος που δέχονται, δεν παραδίνονται. Απαντούν με το δυνάμωμα της αυτονομίας τους και την αποφασιστικότητά τους να ζήσουν όπως εκείνοι επιλέγουν, με άμεση δημοκρατία και ελευθερία, σε έναν κόσμο όπου το «εμείς» των από κάτω χτίζει εδώ και τώρα, και όχι σε ένα μακρινό μέλλον, αυτόν τον άλλο κόσμο, παλεύοντας ενάντια στο σύστημα, το κράτος και την εξουσία. “Οι κακές κυβερνήσεις των δήμων, της πολιτείας και της ομοσπονδίας, και το αφεντικό τους, ο νεοφιλελευθερισμός, πιστεύουν πως είναι ισχυροί λόγω του χρήματος. Σκοντάφτουν όμως πάνω σε εμάς, τους άντρες και τις γυναίκες Ζαπατίστας, που έχουμε τη δύναμη της αξιοπρέπειας, την οποία έχουν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο και η οποία δεν ξεπουλιέται, δεν παραδίδεται και δεν ενδίδει, αλλά φτάνει τον αγώνα μέχρι το τέλος”.

αλληλέγγυες/οι από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό, ελευθεριακό χώρο

Εκδήλωση-συζήτηση για την κατάσταση στην Τσιάπας

Τρίτη 23 Μαρτίου

9:00μμ

Πολιτιστικό κέντρο Αλίμου, Λ. Ιωνίας 96

Αυτόνομη πρωτοβουλία πολιτών Αλίμου

Εργαστήριο για την αυτοδιαχείριση της ενέργειας

Κατασκευή μικρής ανεμογεννήτριας 350W και φωτοβολταϊκού πλαισίου 75W
και θεωρητικό μέρος
Δευτέρα και Τρίτη 17:30-21:30

Νέα Γουινέα

Ανατολίου 3
Αγ Αρτέμιος
(Μετρό άγιος Ιωάννης)

5 σύντροφοι και συντρόφισσες παραμένουν υπό κράτηση από τις κινητοποιήσεις στην Κοπεγχάγη

5 σύντροφοι και συντρόφισσες παραμένουν κρατούμενοι από τις κινητοποιήσεις ενάντια στην σύνοδο του ΟΗΕ για τη κλιματική αλλαγή στην Κοπεγχάγη. Οι περισσότεροι κρατούνται από την κεντρική πορεία στις 12 δεκέμβρη, όπου η αστυνομία προσήγαγε περίπου 1000 άτομα κυρίως από το αναρχικό μπλοκ και την πορεία στις 16 δεκέμβρη στο χώρο διεξαγωγής του συνεδρίου, όπου αστυνομικοί επιτέθηκαν στη πορεία με γκλομπ και πέπερσπρέι. Θυμίζουμε πως για τις κινητοποιήσεις το δανέζικο κράτος είχε φτιάξει ένα ειδικό κρατητήριο γεμάτο κλουβιά όπου οι κρατούμενοι παρέμεναν ξυπόλητοι. Το όργιο της καταστολής συμπληρώθηκε με εισβολές των μπάτσων σε χώρους διαμονής των διαδηλωτών, προσαγωγές και συλλήψεις για μηδαμινή αφορμή, μαζικούς ελέγχους και απελάσεις διαδηλωτών στη χώρα προέλευσης τους.

Κινήσεις αλληλεγγύης έχουν γίνει στην ιταλία και στην αγγλία

Ακολουθεί γράμμα που δημοσίευσαν οι κρατούμενοι την 1η Ιανουαρίου

Περισσότερες πληροφορίες στο:
http://www.climate-justice-action.org/

Something is rotten (but not just) in Denmark. As a matter of fact, thousands of people have been considered, without any evidence, a threat to the society. Hundreds have been arrested and some are still under detention, waiting for judgement or under investigation. Among them, us, the undersigned.
We want to tell the story from the peculiar viewpoint of those that still see the sky from behind the bars.

A UN meeting of crucial importance has failed because of several contradictions and tensions that have shown up during the COP15. The primary concern of the powerful was the governance of the energy supply for neverending growth. This was the case whether they were from the overdeveloped world, like the EU countries or the US, or from the so-called developing countries, like China or Brazil.

At odds, hundreds of delegates and thousands of people in the streets have raised the issue that the rationale of life must be (and actually is) opposed to that of profit. we have strongly affirmed our will to stop anthropic pressure on the biosphere.

A crisis of the energy paradigm is coming soon. The mechanism of the global governance have proven to be overwhelmingly precarious. The powerful failed not only in reaching an agreement on their internal equilibria but also in keeping the formal control of the discussion.
Climate change is an extreme and ultimate expression of the violence of the capitalistic growth paradigm. People globally are increasingly showing the willingness of taking the power to rebel against that violence. we have seen that in Copenhagen, as well as we have seen that same violence. Hundreds of people have been arrested without any reason or clear evidence, or for participating in peaceful and legitimate demonstrations. Even mild examples of civil disobedience have been considered as a serious threat to the social order.

In response we ask – What order do we threaten and who ordered it? Is it that order in which we do not any more own our bodies? The order well beyond the terms of any reasonable “social contract” that we would ever sign, where our bodies can be taken, managed, constrained and imprisoned without any serious evidence of crime. Is it that order in which the decision are more and more shielded from any social conflicts? Where the governance less and less belongs to people, not even through the parliament? As a matter of fact, non-democratic organisms like the WTO, the NB, the G-whatever rule beyond any control.

We are forced to notice that the theatre of democracy is a broken one as soon as, one approaches the core of the power. That is why we reclaim the power to the people. We reclaim the power over our own lives. Above all, we reclaim the power to counter-pose the rationale of life and of the commons to the rationale of profit. It may have been declared illegal, but still we consider it fully legitimate.

Since no real space is left in the broken theatre, we reclaimed our collective power – Actually we expected it – to speak about the climate and energy issues. Issues that, for us, involve critical nodes of global justice, survival of man and energy independence. We did marching with our bodies.

We prefer to enter the space where the power is locked dancing and singing. We would have liked to do this at the Bella Center, to disrupt the session in accord with hundreds of delegates. But we were, as always, violently hampered by the police. They arrested our bodies in an attempt to arrest our ideas. we risked our bodies, trying to protect them just by staying close to each other. We value our bodies: We need them to make love, to stay together and to enjoy life. They hold our brains, with beautiful bright ideas and views. They hold our hearts filled with passion and joy. Nevertheless, we risked them. we risked our bodies getting locked in prisons.
In fact, what would be the worth of thinking and feeling if the bodies did not move? Doing nothing, letting-it-happen, would be the worst form of complicity with the business that wanted to hack the UN meeting. At the COP15 we moved, and we will keep moving.
Exactly like love, civil disobedience can not just be told. We must make it, with our bodies. Otherwise, we would not really think about what we love, and we would not really love what we think about. It’s as simple as that. It’s a matter of love, justice and dignity.
How the COP15 has ended proves that we were right. Many of us are paying what is mandatory for an obsessive, pervasive and total repression: To find a guilty at the cost of inventing it (along with the crime perhaps).

We are detained with evidently absurd accusations about either violences that actually did not take place or conspiracies and organizing of law-breaking actions.
We do not feel guilty for having shown, together with thousands, the reclamation of the independence of our lives from profit’s rule. If the laws oppose this, it was legitimate to peacefully – but still conflictually – break them.

We are just temporarily docked, ready to sail again with a wind stronger than ever. It’s a matter of love, justice and dignity.

Luca Tornatore, Italian social centres network “see you in Copenhagen”.
Natasha Verco, Climate Justice Action
Johannes Paul Schul Meyer
Arvip Peschel
Christian Becker
Kharlanchuck Dzmitry
Cristoph Lang
Anthony Arrabal

Ξεκίνησε η συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης

Ξεκίνησε η συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης με πολλές κινητοποιήσεις τις επόμενες μέρες. Θα υπάρξει ενημέρωση για τα γεγονότα.

Καλέσματα για την Κοπεγχάγη:

Climate justice action: http://www.climate-justice-action.org
Never trust a cop: http://nevertrustacop.org

Κλιμάκωση της καταστολής σε Τσιάπας και Οαχάκα

Επιθέσεις και συλλήψεις βάσεων στήριξης του EZLN και μελών της Άλλης Καμπάνιας στην Τσιάπας.
Συλλήψεις ιθαγενών σε κοινότητες της Οαχάκα.

Η πολιτική και οικονομική εξουσία του Μεξικού με το πρόσχημα της καταπολέμησης του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και του οργανωμένου εγκλήματος κλιμακώνει τα τελευταία χρόνια τον πόλεμο ενάντια στους Zαπατίστας, την Άλλη Καμπάνια και τις αντιστάσεις που ξεφυτρώνουν συνεχώς σε διάφορες γωνιές της χώρας. --- Μόνο μέσα στο 2009 έχουν καταγραφεί δεκάδες επιθέσεις, εισβολές και εκκενώσεις αυτόνομων εξεγερμένων ζαπατιστικών κοινοτήτων, δολοφονίες, συλλήψεις, απειλές, εκτοπισμοί, βιασμοί, απαγωγές, πυροβολισμοί, καταστροφές σπιτιών, στην Τσιάπας, την Οαχάκα, το Γκερέρο, την πολιτεία του Μεξικoύ κ.λπ.

Ένας «πόλεμος χαμηλής έντασης», που βέβαια μόνο χαμηλής δεν είναι.

Στις 5 Ιανουαρίου, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης ORCAO (Organización de Caficultores de Ocosingo – Οργάνωση Καφεκαλλιεργητών του Οκοσίνγκο), που πρόσκειται στο κεντροαριστερό κόμμα PRD, επιτέθηκαν σε βάσεις στήριξης του EZLN στην κατειλημμένη από το 1994 περιοχή του Μπόσκε Μπονίτο. Ακολούθησε σύγκρουση, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό δύο Ζαπατίστας και αρκετών παραστρατιωτικών, οι οποίοι τράπηκαν σε φυγή. Συνήθης τακτική της παραστρατιωτικής αυτής οργάνωσης, όπως καταγγέλλει το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης του Καρακόλ της Μορέλια, είναι η κατάληψη γης προκειμένου να πουληθεί σε καλή τιμή.

Δύο μέρες αργότερα, το ίδιο Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης του Καρακόλ της Μορέλια καταγγέλλει μια σειρά βίαιων ενεργειών και προκλήσεων από παραστρατιωτικούς του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI), φτάνοντας μέχρι και την απαγωγή τουριστών, τους οποίους θεώρησαν αλληλέγγυους στο ζαπατιστικό αγώνα, στα λουτρά Ελ Σαλβαδόρ, περιοχή που βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του Καρακόλ. Το ίδιο βράδυ, οι παραστρατιωτικοί επιτέθηκαν με πέτρες και μπουκάλια σε συντρόφους Ζαπατίστας της περιοχής, καταγγέλλοντάς τους στην αστυνομία ως «απαγωγείς».

Στις 21 Φεβρουαρίου, καταγράφονται αυξημένες περιπολίες στρατιωτικών αεροπλάνων και ελικοπτέρων πάνω από τις κοινότητες του δήμου Σαν Αντρές Σακαμτστέν δε Λος Πόμπρες, κυρίως πάνω από το Καρακόλ του Οβεντίκ, της περιφέρειας των Λος Άλτος. Στις 25 του ίδιου μήνα, μια ομάδα του ομοσπονδιακού στρατού, καθοδηγούμενη από ένστολους παραστρατιωτικούς του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI), με πρόσχημα την έρευνα για φυτείες μαριχουάνας, κατευθύνθηκαν στην κοινότητα Τίβο, παρενοχλώντας τις βάσεις στήριξης του EZLN της περιοχής.

Τον Μάρτιο, το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης του Καρακόλ της Γκαρούτσα καταγγέλλει ότι η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ηλεκτρισμού (CFE), σε συνεργασία με τις επίσημες δημοτικές αρχές, προχώρησαν στην διακοπή της ηλεκτροδότησης και την κλοπή καλωδίων από τις βάσεις στήριξης του EZLN της κοινότητας Μάγια Τσελτάλ, του Αυτόνομου Δήμου Φρανσίσκο Γκόμεζ. Στον αυτόνομο δήμο Λούσιο Καμπάνιας, του Καρακόλ της Μορέλια, το τελευταίο διάστημα, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης ORCAO του κεντροαριστερού κόμματος έχουν προκαλέσει τρεις πυρκαγιές, δύο στο δάσος και μία στο νέο κέντρο του χωριού Σαν Ισίντρο, ενώ στις 27 Μαρτίου αποπειράθηκαν να κάψουν ένα συνεταιριστικό οίκημα. Παράλληλα, εμπλέκονται σε παράνομο κόψιμο και πώληση δασικής ξυλείας, ενώ η εκτόξευση απειλών αποτελεί καθημερινή τακτική τους.

Τον Απρίλιο, βάσεις στήριξης της κοινότητας Σοκόν του δήμου Σινακαντάν στην περιοχή των Άλτος δέχονται για άλλη μια φορά απειλές και επιθέσεις από Περεδίστες γειτονικής κοινότητας (οπαδούς του κεντροαριστερού κόμματος PRD). Η συγκεκριμένη κοινότητα βρέθηκε στο επίκεντρο των συγκρούσεων ήδη από το 2002, όταν οι ίδιοι παραστρατιωτικοί διέκοψαν την υδροδότηση των βάσεων στήριξης του EZLN, ενώ το 2004 επιτέθηκαν ένοπλα και με τη στήριξη των δημοτικών αρχών και της αστυνομίας, εγκλωβίζοντας μια πορεία 4000 Ζαπατίστας. Στις 13 Απριλίου, συλλαμβάνονται 6 ιθαγενείς του εχίδο Σαν Σεμπαστιάν Μπατσαχόν, μέλη της Άλλης Καμπάνιας των Ζαπατίστας, κατηγορούμενοι για «κλοπές σε επιβαίνοντες σε διερχόμενα αυτοκίνητα και λεωφορεία».

Στις 15 Απριλίου, σύντροφοι των συλληφθέντων, κάτοικοι του εχίδο Σαν Σεμπαστιάν Μπατσαχόν, προχωρούν, παρά την προκλητική εμφάνιση του στρατού, στο κλείσιμο του αυτοκινητόδρομου στη διασταύρωση Άγουα Ασούλ, απαιτώντας την απελευθέρωση των συντρόφων τους. Στις 17 Απριλίου, 1000 αστυνομικοί της Πολιτειακής Αστυνομίας Πρόληψης (PEP), της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας Πρόληψης (PFP) και της Γενικής Εισαγγελίας κατευθύνονται προς το σημείο του μπλόκου, με ομοσπονδιακή εντολή να επιτεθούν. Οι διαταγές αλλάζουν και καταλήγουν σε γειτονική κοινότητα, όπου μετά από συνεννόηση με τους παραστρατιωτικούς Πριίστες (οπαδοί του κόμματος PRI) της περιοχής, προκαλούνται συγκρούσεις με τους Ζαπατίστας.

Παράλληλα, ένα δεύτερο κομβόι από αστυνομικούς της Ειδικής Αστυνομίας (τους λεγόμενους «Σεκτοριάλες», οι οποίοι, μαζί με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ερευνών, αποτελούν τα σκληρότερα τμήματα των μεξικανικών σωμάτων ασφαλείας), της Πολιτειακής Αστυνομίας Πρόληψης, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ερευνών (AFI) και της Δημόσιας Ασφάλειας, επίσης κατευθυνόμενο προς το μπλόκο, εισβάλλει με τη στήριξη των παραστρατιωτικών της OPDDIC στον αυτόνομο ζαπατιστικό δήμο Σαν Χοσέ εν Ρεμπελδία (Εξεγερμένο Σαν Χοσέ). Την ίδια μέρα, δύο συντρόφισσες της Άλλης Καμπάνιας καταγγέλλουν απόπειρα βιασμού από τους αστυνομικούς στην περιοχή της Άγουα Ασούλ, οι οποίοι ευθύνονται και για την κλοπή χρημάτων.

Στις 18 Απριλίου, συλλαμβάνεται ενώ επιστρέφει στην κοινότητά του ένας Ζαπατίστας από τον αυτόνομο δήμο Κομαντάντα Ραμόνα, καθώς και ένα ακόμη μέλος της Άλλης Καμπάνιας. Αμέσως μετά τη σύλληψη των συντρόφων, δημοσιεύονται με πληρωμένη καταχώρηση οι φωτογραφίες τους στον τύπο με σχόλια όπως «εξαρθρώθηκε σπείρα ληστών», κ.λπ. Οι κρατούμενοι, η Άλλη Καμπάνια της Τσιάπας, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικηγόροι καταγγέλλουν τα ιδιαίτερης αγριότητας βασανιστήρια, τις απάνθρωπες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προκειμένου να τους αποσπάσουν ομολογία, την απουσία δικηγόρων και μεταφραστών κατά τη διάρκεια της ανάκρισης (όλοι είναι ιθαγενείς τσελτάλες που δε γνωρίζουν καλά την ισπανική γλώσσα), την παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας με τη δημοσίευση των φωτογραφιών τους.

Μετά τις καταγγελίες, η Εισαγγελία καλεί ξανά τους συλληφθέντες σε απολογία, αυτή τη φορά με παρουσία δικηγόρου και μεταφραστή της προτίμησής τους, προκειμένου να αποφασίσει (στις 8 Μαΐου) αν θα παραπεμφθούν σε δίκη ή θα απελευθερωθούν. Κατά την απολογία τους όλοι δηλώνουν αθώοι, κατηγορούν την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές για βασανισμούς και παραβιάσεις δικαιωμάτων, ενώ καταγγέλλουν την μεθοδευμένη προσπάθεια της ομοσπονδιακής (που πρόσκειται στο δεξιό κόμμα PAN) και της πολιτειακής κυβέρνησης (που πρόσκειται στο κεντροαριστερό PRD) να κάμψει το κίνημα αντίστασης ενάντια στα νεοφιλελεύθερα οικονομικά προγράμματα, όπως είναι η δημιουργία μεγάλου αυτοκινητόδρομου που θα ενώσει την πόλη Σαν Κριστόμπαλ με την αρχαιολογική τουριστική περιοχή του Παλένκε, η προώθηση οικοτουριστικών προγραμμάτων κ.λπ.

«Το έδαφός μας είναι πλούσιο σε νερό, ζώα, φυσικούς πόρους. Για το λόγο αυτό, και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καλδερόν και η πολιτειακή του Χουάν Σαμπίνες έχουν δηλώσει δημόσια πως θέλουν να φτιάξουν την Κανκούν (τουριστικό θέρετρο της Καραϊβικής) της Τσιάπας, αφαιρώντας από εμάς τους ιθαγενείς τη γη, που είναι η ίδια μας η ζωή, μόνο και μόνο για να πλουτίσουν οι εγχώριες και ξένες εταιρίες και τα στελέχη της κυβέρνηση. Η γη είναι η ζωή μας, από εκεί τρώμε, αυτήν δουλεύουμε, σε αυτή μεγαλώνουν τα παιδιά μας, για μας είναι κάτι ιερό. Γι’ αυτό πιστεύουμε πως η γη δεν πουλιέται. Μοναχά τη δουλεύουμε και τη φροντίζουμε».

Στις 26 Απριλίου, βάσεις στήριξης του EZLN των κοινοτήτων Άγουα Ασούλ και Άγουα Κλάρα δέχονται επίθεση με πυροβολισμούς από ομάδα της Ειδικής Αστυνομίας (Σεκτοριάλες), η οποία διαρκεί πάνω από 4 ώρες, ενώ την ίδια στιγμή, ελικόπτερο της Δημόσιας Ασφάλειας κάνει πτήσεις υπερβολικά χαμηλές, πάνω από τις στέγες των σπιτιών των βάσεων στήριξης της κοινότητας. Οι πυροβολισμοί συνεχίζονται και τη νύχτα, αυτή τη φορά από το βουνό, δημιουργώντας ένα σκηνικό ψεύτικης σύγκρουσης, στημένο από την αστυνομία και τους παραστρατιωτικούς, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα καλό άλλοθι για περαιτέρω κατασταλτικές ενέργειες.

Ωστόσο, το ίδιο σκηνικό πολέμου έχει στηθεί σε όλο το Μεξικό.

Στην Οαχάκα, στις 6 Μαΐου, 1500 αστυνομικοί της Πολιτειακής και της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας Πρόληψης, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ερευνών και της Δικαστικής Αστυνομίας προχωρούν στη βίαιη εκκένωση της κατασκήνωσης και του μπλόκου που είχαν στήσει από τις 16 Μαρτίου κάτοικοι των κοινοτήτων Σαν Χοσέ δελ Προγκρέσο, Μαγκνταλένα Οκοτλάν, Σάντα Λουσία και Ελ Μαγκέι Λάργο, στην είσοδο των ορυχείων καναδικών και μεξικανικών συμφερόντων Κουσκατλάν, ζητώντας να ανακληθεί η άδεια λειτουργίας τους, λόγω των καταστροφικών συνεπειών που προκαλούν στο περιβάλλον. Πυροβολισμοί, δακρυγόνα, ξύλο, τραυματίες, έφοδοι σε σπίτια, πάνω από 20 συλληφθέντες και ολόκληρες κοινότητες σε αστυνομικό κλοιό, ο οποίος δεν έχει λήξει ως τη στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό.

Στην πόλη του Μεξικού, η κατάληψη του αμφιθεάτρου Τσε Γκεβάρα του Πανεπιστημίου του UNAM, δέχεται πρωτοφανείς απειλές εκκένωσης από τις πρυτανικές αρχές όλων των αποχρώσεων, κάποιες από τις οποίες προτρέπουν ακροδεξιές ομάδες κρούσης να επιτεθούν, ενώ σύντροφοι του αυτοδιαχειριζόμενου ραδιοφώνου δέχονται ανοιχτές απειλές για τη ζωή τους υπό μορφή προγραφών. Δυστυχώς, το φαινόμενο αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο για την εξεγερμένη κοινότητα του UNAM. Τον Απρίλιο του 2004, ο Πάβελ Γκονσάλες, μέλος ομάδας αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας, βρίσκεται άγρια δολοφονημένος και κρεμασμένος, αφού προηγούμενα είχε βασανιστεί και βιαστεί. Είχαν προηγηθεί απειλές από την ακροδεξιά οργάνωση Yankies ενάντια σε αντιεξουσιαστικές και ζαπατιστικές ομάδες.

Παρά την άγρια καταστολή, τους αντιτρομοκρατικούς νόμους αμερικανικού τύπου, όπως ο νόμος «Γκεστάπο», και το «υγειονομικό πραξικόπημα» των τελευταίων ημερών, οι φωνές αντίστασης από τα βουνά της Τσιάπας, από την Οαχάκα, το Γκερέρο, το Ατένκο, την Πόλη του Μεξικού δεν σιγούν. Κοινότητες οικοδομούν την αυτονομία τους, δίκτυα «Αντίστασης Πολιτών» στήνονται, ενώ το κίνημα ενάντια στην πληρωμή λογαριασμών απλώνεται και πέρα από τα όρια της Τσιάπας.

Το δίκτυο αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους ενισχύεται. Εργαζόμενοι στην εκπαίδευση προχωρούν σε επισχέσεις εργασίας, ενάντια στο νέο νόμο για την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, εργάτες, γυναίκες, εργαζόμενοι/ες στο σεξ αυτοοργανώνονται, μακριά από συνδικαλιστικές ηγεσίες και κόμματα.

Είναι η εξέγερση της αξιοπρέπειας των από κάτω, των αποκλεισμένων, των καταπιεσμένων, αυτών που «αγωνίζονται για να ανατρέψουν την καθεστηκυία τάξη, να σκανδαλίσουν τις καλές συνειδήσεις, να γυρίσουν τον κόσμο ανάποδα».

Απαλλαγμένοι από το ρόλο του «επαίτη», για τον οποίο τους προόριζε η πολιτική και οικονομική εξουσία, προχωρούν μόνοι τους στο χτίσιμο της αυτονομίας τους, διαλύοντας τις σχέσεις εξουσίας, δημιουργώντας και όχι διακηρύττοντας την ουτοπία της εξέγερσης.

Αλληλέγγυες/οι από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και ελευθεριακό χώρο

solidaridadzapatist@gmail.com

Για τις ευρωεκλογές

Στις ευρωεκλογές του Ιουνίου σε κείμενο υποστήριξης του Σύριζα για το περιβάλλον και την οικολογία αναγράφεται το όνομα ατόμου από τη συλλογικότητα Farma με την ιδιότητα συμμετοχής του στη Farma.

Η αναφορά της συλλογικότητας σε αυτό το κείμενο έγινε χωρίς καν να το γνωρίζει το άτομο από τη συλλογικότητα και προφανώς χωρίς να έχει ενημερωθεί η συλλογικότητα.

Η Farma σε καμία περίπτωση δεν θα συναινούσε να αναφέρεται στο συγκεκριμένο κείμενο και είναι αντίθετη σε κινήσεις άντλησης πολιτικής υπεραξίας από τη δράση της.


Συλλογικότητα Farma

Φεστιβάλ Αυτοοργανωμένων Δημιουργικών Αντιστάσεων

Πέμπτη 18 Ιουνίου
20.30
No ticket cinema πλ. Χαλανδρίου

Παρασκεύη 19 Ιουνίου
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
17.00
Κατασκευή φούρνου με φυσικά υλικά Κατασκευή κοσμημάτων από ανακυκλωμένα υλικά
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
19.00
Ελεύθεροι χώροι
21.00
Κατάληψη, αντίσταση, παραγωγή. Το κίνημα των Χωρίς Γη στη Βραζιλία- MST

Σάββατο 20 Ιουνίου
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
17.00
Κατασκευή φούρνου με φυσικά υλικά Εργαστήρι αυτομόρφωσης για την αυτοδιαχείριση της υγείας. Πρακτικό μάθημα βοτανοθεραπείας: ιατρικά από βότανα - αναγνώριση θεραπευτικών φυτών στον κήπο - φυσικά απορρυπαντικά Εργαστήριο μεταποίησης ρούχων
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
19.00
Ελευθεριακή εκπαίδευση
20.00
αντιεμπορευματικές σχέσεις χωρίς ή/και με αντίτμο;
21.00
Οι κλιματικές αλλαγές, το ζήτημα της ενέργειας και οι αντιστάσεις(21.00)

Κυριακή 21 Ιουνίου
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
12.00
Εργαστήριο Συλλογικής κουζίνας Μετατροπή ποδηλάτου για παραγωγής ενέργειας Προστασία προσωπικών δεδομένων, ελεύθερο λογισμικό και ασύρματα δίκτυα
14.00
Συλλογικό μαγείρεμα
17.00
Κατασκευή φούρνου με φυσικά υλικά Εργαστήριο αυτομόρφωσης για τα φωτοβολταικά
18.00
Επανάκτηση του ελέγχου πάνω στην τροφή και τη διαδικασία παραγωγής-βιολογική καλλιέργεια, τράπεζες σπόρων, δίκτυα παραγωγών, καταναλωτών, κήποι στις γειτονιές, αγώνας για τη διάσωση ντόπιων ποικιλιών και ενάντια στα μεταλλαγμένα
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
20.00
«Δημιουργικές αντιστάσεις μέσα στον κοινωνικό ανταγωνισμό»

Δημιουργική απασχόληση παιδιών 17:30-20:00

θεατρικό παιχνίδι για μικρά παιδιά

θεατρικό παιχνίδι για μεγάλα παιδιά

ζογκλερικά κόλπα

ζωγραφική προσώπου

κατασκευή κούκλας

αυτοσχέδια παιδική χαρά

εργαστήριο σαπουνόφουσκας

λασπομαγειρέματα

Ας διεκδικήσουμε το δικαίωμα στην ελευθεριακή παιδεία

Ενημέρωση-Παρουσίαση εναλλακτικών μορφών εκπαίδευσης

Συζήτηση για την δημιουργία συνέλευσης για ένα άλλο σχολείο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 20-6-2009 19.00

Στην κατάληψη κτήματος Πραποπούλου

Προφήτη Ηλία 49, Χαλάνδρι

Κινητοποίηση ενάντια στο “Athens Summit 2009 για το κλίμα: Στον Δρόμο προς την Κοπεγχάγη”, 12 και 13 Μαΐου στο Χίλτον

Αντικρίζοντας καθημερινά ένα πλανήτη που πλήττεται από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή με καταστρεπτικές συνέπειες και προοπτικές για το ανθρώπινο είδος και κάθε άλλη μορφή ζωής...

Είναι προφανές πως κάτι πρέπει να αλλάξει
ριζικά και άμεσα σε αυτό τον κόσμο!

Τα κράτη και οι πολυεθνικές προσπαθούν να μεταφέρουν την τεράστια ευθύνη τους για την κλιματική αλλαγή σε όλη την κοινωνία, προβάλλοντας τους εαυτούς τους ως προστάτες της φύσης. Επιδιώκουν την περαιτέρω επέκταση της οικονομίας της αγοράς στο φυσικό περιβάλλον, δίνουν χρηματική αξία στη μόλυνση του διοξειδίου του άνθρακα, προωθούν το εμπόριο ρύπων και υποστηρίζουν ψευδώς πως η τεχνολογία θα επιλύσει το πρόβλημα. Εν τέλει προσπαθούν να πρασινίσουν ένα σύστημα που η ίδια η βάση του βρίσκεται στην εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης.

Αυτό είναι το κλίμα του πλανήτη μας
Δεν είναι άλλη μια ευκαιρία για επενδύσεις!

Η κυριαρχία αναγνωρίζει μόνο οικονομίες, αγορές και εταιρικά κέρδη, ενώ εμείς βλέπουμε τους ανθρώπους και τη φύση...

Η κυριαρχία πουλάει την ενέργεια σαν εμπόρευμα και ιδιωτικοποιεί τους φυσικούς πόρους, ενώ εμείς τα βλέπουμε σαν κοινωνικά αγαθά...

Η κυριαρχία οραματίζεται και πλασάρει τεχνολογικές λύσεις μεγάλης κλίμακας και επιστημονικής φαντασίας (όπως η δέσμευση και η αποθήκευση άνθρακα), ενώ εμείς βλέπουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μικρής κλίμακας, συλλογική ιδιοκτησία, αυτοδιαχείριση και μείωση της κατανάλωσης...

Η κυριαρχία οραματίζεται την παγκοσμιοποιημένη και αέναη ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής οικονομίας, ενώ εμείς βλέπουμε την τοπική, ισορροπημένη συνύπαρξη και την αλληλέγγυα παραγωγή...

Τη λύση δεν πρόκειται ποτέ να την φέρουν οι κυρίαρχοι, αλλά οι κοινωνικοί αγώνες...

Το κάλεσμα για κλιματική δράση
είναι αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ

12/5 12:00 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ στο μετρό Ευαγγελισμός

13/5 19:00 Συζήτηση με συντρόφους από την Κοπεγχάγη, σχετικά με τις κινητοποιήσεις κατά την διάρκεια της παγκόσμιας συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα, τον Δεκέμβρη του 2009 στην Κοπεγχάγη, Πάρκο Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής

Πρωτοβουλία για τη κλιματική αλλαγή

Γιορτές Αυτοοργάνωσης, Μοιράσματος, Υπευθυνότητας και Απελευθέρωσης

Η κριτική στην κουλτούρα της κατανάλωσης, η δημιουργία αποτελεσματικών δομών απεμπλοκής από τις αλυσίδες καταστημάτων και τις κυρίαρχες αντιλήψεις, το πρόταγμα της ισότιμης συνεργασίας μεταξύ αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων, μας οδήγησε (16 ομάδες) να συντονίσουμε τις αντικαταναλωτικές μας δράσεις σε 12 διαφορετικούς χώρους και να διοργανώσουμε τις "ΓΙΟΡΤΕΣ Αυτοοργάνωσης, Μοιράσματος, Υπευθυνότητας και Απελευθέρωσης" από 9-17 Μαΐου.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9/5
17:00 ενημέρωση για την παγκόσμια σύνοδο για το κλίμα-Κοπεγχάγη 2009 στο πάρκο Ναυρίνου (FARMA)

ΚΥΡΙΑΚΗ 10/5
15:00 εργαστήριο αυτομόρφωσης για τα φωτοβολταϊκά στο πάρκο Ναυρίνου (FARMA)

και πολλές άλλες εκδηλώσεις...
Για περισσότερες λεπτομέρειες δέστε στο http://antikatanalwtiko.espiv.net